Maragheh (Persian: مراغه, Azerbaijani: ماراغا[citation needed]), also Romanized as Marāgheh; also known as Marāgha),[3] is an ancient city and capital of Maragheh County, East Azerbaijan Province, Iran.
Maragheh is on the bank of the river Sufi Chay. The population consists mostly of Iranian Azerbaijanis who speak the Azerbaijani language. It is 130 kilometres (81 mi) from Tabriz, the largest city in northwestern Iran.
Maragheh is an ancient city encompassed by a high wall ruined in many places, and has four gates. Two stone bridges in good condition are said to have been constructed during the reign of Hulagu Khan (1256–1265),[4] who made Maragheh the capital of the Ilkhanate. Shortly thereafter it became the seat of the Church of the East Patriarch Mar Yaballaha III.
One of the famous burial towers, the Gonbad-e-Kabud (Blue Tower, 1197), is decorated with decorative patterns resembling Penrose tiles.
The 14th century book Al-Vaghfiya Al-Rashidiya (Rashid’s Deeds of Endowment) describes many of the estates in the town, and several of the quanat of the time.[5]
استان مراغه
The local stone known throughout Iran as Marageh marble, is a travertine obtained at the village of Dashkasan near Azarshahr about 50 km north-west from Maragheh. It is deposited from water, which bubbles up from a number of springs in the form of horizontal layers, which at first are thin crusts and can easily be broken, but gradually solidify and harden into blocks with a thickness of about 20 cm. It is a singularly beautiful substance, being of pink, greenish, or milk-white color, streaked with reddish copper-colored veins.[4] It is exported and sold worldwide under such names as Azarshar Red or Yellow.
Late Miocene strata near Maragheh have produced rich harvests of vertebrate fossils for European and North American museums. A multi-national team reopened the fossil site in 2008.[6]
Hamdollah Mostowfi of the 13th century mentions the language of Maragheh as “Pahlavi Mughayr” (modified Pahlavi, Pahlavi being the name for Middle Persian).[7][8] The 17th century Ottoman Turkish traveler Evliya Çelebi who traveled to Safavid Iran also states:“The majority of the women in Maragheh converse in Pahlavi”.[9] According to the Encyclopedia of Islam:[10] “At the present day, the inhabitants speak Adhar Turkish, but in the 14th century they still spoke “arabicized Pahlawi” (Nuzhat al-Qolub: Pahlawi Mu’arrab) which means an Iranian dialect of the north western group.”
From 1747 to 1925, the area was a semi-independent khanate ruled by members of the Muqaddam tribe.
The city is situated in a narrow valley running nearly north and south at the eastern extremity of a well-cultivated plain opening towards Lake Urmia, the world’s sixth-largest saltwater lake, which lies 30 km to the west. The town is encompassed by a high wall ruined in many places, and has four gates. Maragheh is surrounded by extensive vineyards and orchards, all well watered by canals led from the river, and producing great quantities of fruit. The hills west of the town consist of horizontal strata of sandstone covered with irregular pieces of basalt.[4]
On a hill west of the town are the remains of the famous Maragheh observatory called Rasad Khaneh, constructed under the direction the Ilkhanid king, Hülagü Khan for Nasir al-Din al-Tusi.[4] The building, which no doubt served as a citadel as well, enclosed a space of 340 by 135 meters, and the foundations of the walls were 1.3 to 2 meters in thickness.[4] The observatory was constructed in the thirteenth century and was said to house a staff of at least ten astronomers and a librarian who was in charge of the library which allegedly contained over 40,000 books. This observatory was one of the most prestigious during the medieval times in the Islamic Empire during the golden age of Islamic science. The famous astronomer Ibn al-Shatir of Damascus built on the work of Maragha astronomers 100 years later.[11]
In 1256 Nasir al-Din al-Tusi came to work at the Maragheh observatory after being attacked by a group of Mongols who came from the east. These Mongols ambushed Iran, crushing everything in their path. Nasir al-Din al-Tusi was located at the Alamut, a castle in the South Caspian province of Qazin, when the Mongols invaded. Hulagu Khan was the leader of the Mongols and grandson of Genghis Khan. He was a fearless leader and warrior who was determined to conquer not only the Alamut, but many other countries across the globe as well. In order to spare his life, Nasir al-Din al-Tusi told Hulagu that he could predict the future if only he had better equipment. Being interested in science, Hulagu believed him and appointed Nasir al-Din al-Tusi as the scientific advisor of the Mongols. Hulagu allowed Nasir al-Din al-Tusi to build an observatory, and Nasir al-Din al-Tusi chose Maragha, Iran. In 1259, the Maragheh observatory began construction, which took a total of three years to complete. Hulagu also put Nasir al-Din al-Tusi in charge of waqfs which were religious endowments. As director of the observatory, Nasir al-Din al-Tusi and his team were able to make fascinating discoveries in astronomy, physics, and mathematics.[12]
Nasir al-Din al-Tusi was the director of the Maragheh observatory, and made many new discoveries while he was there. Such discoveries include the Tusi-couple, a system based on geometry that includes a smaller circle within a larger circle that is twice the diameter of the smaller circle. The rotations of the smaller circle allow a specific point on the circumference to oscillate back and forth in linear motion. The Tusi-couple solved many issues with Ptolemaic’s systems over planetary motion. Also, he helped astronomy become more accurate by discovering brand new stars as well as composing a star catalogue with detailed information about each star. Another notable work from Nasir al-Din al-Tusi was an astronomical book that contained detailed notes and observations about the movement of planets. Under Nasir al-Din al-Tusi, scholars from across the Islamic world came to the Maragheh observatory in order to further their studies in math, science, and astronomy. Furthermore, many new instruments were introduced to the observatory, which made him and his team’s work a competitor to that of Europe.[13]
The Maragheh observatory eventually had its downfall in the 13th century. The Mongol leader, Hulagu, died in 1265, and Nasir al-Din al-Tusi died in 1274. Nasir al-Din al-Tusi’s son became the director of the observatory after his father’s death, however, there weren’t enough scholars at the observatory to fund the research that was being conducted. Therefore, the Maragheh observatory became inactive at the beginning of the 14th century. Over time, the observatory began to crumble due to consistent earthquakes and the lack of preservation of the observatory. Furthermore, the contents of the observatory were stolen during Mongol raids which wiped out important documents and books that were contained within the libraries of the observatory.[12]
For a complete list see: Category:People from Maragheh
Mohammad Sa’ed, was a Prime Minister of Iran.
Bulud Qarachorlu, poet.
https://web.archive.org/web/*/http://www.azargoshnasp.net/languages/Azari/26.pdf
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
مراغه دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی شهرستان مراغه است. این شهر در کنار رودخانهٔ صوفیچای در دامنهٔ جنوبی کوه سهند و در ۱۳۵ کیلومتری جنوب مرکز استان واقع شدهاست.
مراغه که به باغ شهر ایران و پایتخت نجوم ایران شهرت دارد جزو ده شهر تاریخی ایران میباشد. سالانه گردشگران خارجی و ایرانی زیادی از مراغه دیدن میکنند. از نظر دکتر و رئیس شورای شهر بهزاد رحمت زاده مراغه را به بهشت دوم تشبیه کرده. مراغه با فضای سبز و باغهای متعدد در داخل شهر همچنین رودخانه زیبای صوفی چای که از مرکز شهر میگذرد یکی از مهمترین مراکز توریستی و گردشگری در استان آذربایجان شرقی بحساب میآید، خیابانهای مشجر و درختان سر به فلک کشیده زیبایی خاصی به خیابانهای مراغه بخشیدهاست.
مراغه همچنین دومین کهن شهر آذربایجان بعد از ارومیه میباشد این شهر از دوران قبل از اسلامآباد بودهاست اما قرنهای ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است؛ زمانی که پایتخت سلسلههای متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بودهاست و در نهایت مرکز حکومت ایلخانی قرار داده شد. مراغه به لحاظ بافت غنی تاریخی و فرهنگی، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی، جزء ۱۰ شهر برتر کشور محسوب میشود.
رصد خانه مراغه که در دوران خواجه نصیر بنا شده از جمله آثار تاریخی برجسته مراغه و ایران است که بیش از ۴۰۰۰۰۰جلد کتاب در آن موجود بودهاست و بزرگترین دانشمندان اسلامی سراسر جهان اسلام در آن گرد هم آمده بودند.
مراغه با دارا بودن ۳۰ کیلومتر مربع مساحت (سال۱۳۹۸ خورشیدی[۳]) و۱۷۵۶۰۰نفر جمعیت شهری که بدون احتساب بخشها و روستاهای حومه آن این میباشد (سال ۱۳۹۵ خورشیدی[۶][۷])، دومین شهر بزرگ پس از تبریز و دومین شهر پرجمعیت استان پس از تبریز بهشمار میرود.
استان مراغه
واژهٔ مراغه، از حدود قرن دوم هجری[۸] رایج شدهاست. به گفته مورخان، این شهر با نامهایی همچون افراهرود (احمد بلاذری)، افرازهروح (معجمالبلدان)، افراه رود (احمد بن یعقوبی)، افرازهرود (یاقوت حموی)، افرازه رود (بارتولد)، امداده رود، مراوا یا ماراوا (کسروی) و ماراغا (ویلسون، سیاح انگلیسی) شناخته میشدهاست.[۱]
در مورد وجه تسمیه نام مراغه نظریات زیر مطرح شدهاست:
این شهر از دوران قبل از اسلامآباد بودهاست اما قرنهای ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است؛ زمانی که پایتخت سلسلههای متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بودهاست و در نهایت مرکز حکومت ایلخانی قرار داده شد.[۱۰]
دیاکونوف با استفاده از مندرجات الواح آشوری از وجود یک پادشاهی نیمهمستقل به نام «اوئیشدیش» یا «ویشدیش» در سدهٔ هشتم قبل از میلاد در حدود ناحیهٔ مراغهٔ کنونی[۱۱] و در جوار قلمرو دولت ماننا و تحت نفوذ آن[۱۲] خبر دادهاست. اما هیچ نشانهای از قرارگاه و مرکز این دولت محلی باستانی در دست نیست.[۱۳]
در سال ۳۶ پیش از میلاد، مارک آنتونی، سردار جمهوری روم پایتخت آتروپاتکان، شهری به نام «فراعته» یا «فراسپا» را که دارای استحکامات تدافعی خوبی بودهاست محاصره کرده بودهاست که در نهایت مغلوب مقاومت آتروپاتها و پارتیان شد و عقبنشینی کرد. شهر نامبرده به احتمال زیاد مراغه کنونی بودهاست.[۱۴]
در سال ۲۲ هجری قمری ناحیه مراغه در پی حمله اعراب به تصرف آنها درآمد.[۱۵]
محمد افشین در سال ۲۸۰ هجری قمری پس از غلبه بر حاکم مراغه، عبدالله بن حسین همدانی، مراغه را به عنوان پایتخت حکومتش برگزید.[۱۶]
مغولان در ماه صفر سال ۶۱۸ هجری قمری عزم تسخیر مراغه کردند. پس از یک هفته درگیری، مراغه به تصرف آنان درآمد، پس از خونریزی بسیار غارت و سوزاندن بقایا خارج شدند ولی نسل مغولها در بازماندگان مراغه تکثیر یافت.[۱۷]
در سال ۶۲۲ هجری قمری جلالالدین خوارزمشاه بدون مقاومت مهمی مراغه را تصرف کرد. در این زمان قسمتی از ویرانیهای حمله مغول ترمیم شد.[۱۸]
پس از رفتن سلطان جلالالدین از آذربایجان، در اواخر سال ۶۲۸ هجری قمری قشون مغول دوباره مراغه را تصرف کردند.[۱۹]
در قرن هشتم هجری که ایلخانان ضعیف شدند، حکومت به دست فئودالهای مغول، چوپانیان و جلایریان افتاد.[۲۵]
در اوایل این دوره، مراغه جزء ده شهر بزرگ و پرجمعیت ایران بودهاست که شهرهای عجبشیر، ملکان، هشترود، میاندوآب (مرحمت آباد)، مهاباد (سویوخ بلاغ)، آذرشهر (دهخوارگان)، شاهیندژ ، باروق و قرهآغاج (چاراویماق) از توابع آن بودهاند. در این دوره اولین کارخانه اسلحهسازی ایران در مراغه دایر شدهاست.[۲۶]
مردم مراغه به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند. همچنین زبان ارمنی در بین مسیحیان ساکن رواج دارد.[۲۷]
حمدالله مستوفی در ۷۴۰ قمری در کتابش، نزهةالقلوب، زبان مردم شهر مراغه را «پهلوی مغیر» یا «پهلوی معرّب» نامیده[۲۸][۲۹] که منظور همان زبان آذری است.[۳۰] اولیاء چلبی درنیمه دوم قرن یازدهم هجری نیز میگوید که «اکثر زنان مراغه به زبان پهلوی گفتگو میکنند»[۳۱]
دکتر محمدامین ریاحی خویی در رابطه با این سخن اولیاء چلبی میگوید: سخن او دربارهٔ زنان مراغه، فصل رسالهٔ انارجانی را «تواظعات اناث تبریز» به زبان کهن یاد میآورد و معلوم میشود که خانه نشینی زنان و دوری آنها از اجتماع و بینیازی آنها از گفتگوهای دیوانی و بازاری سبب شده که طبعاً دگرگشتهای زبان در محاورات آنها کمتر و دیرتر اثر بگذارد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم مراغه مسلمان و دارای مذهب شیعه هستند. اقلیتی از سایر ادیان از قبیل چند خانوادهٔ ارمنی نیز در آن ساکن هستند.[۴۳][۴۴]
در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت انتخاب شده بود از آنجا که مادر هلاکو مسیحی بود، مسیحیان از امتیازات خاصی برخوردار بودند؛ رومیان، ارامنه و نسطوریان از اطراف و اکناف در این شهرگرد آمدند و کلیساهای متعدد ساخته شد. در آن زمان خلیفهٔ ارامنه در این شهر سکونت داشتهاست.[۴۴]
غازان در زمان حکومتش فرمان قبول اسلام و تخریب کلیساها، معابد یهود و بودایی و آتشکدههای زرتشتی را صادر میکند. این فرمان در مراغه نیز به شدت تعقیب میشود و به مرور زمان از تعداد ارامنه در این منطقه کاسته میشود.[۴۴]
در ادوار گذشته و در اثر حملات کردها و همزمان با مهاجرت بزرگ ارامنه ایران در سال ۱۸۲۸ میلادی تعداد ۷۰۰ خانوار ارمنی از این شهر و روستاهای اطراف به قفقاز مهاجرت کردند و تعداد زیادی از دهات ارمنینشین خالی از سکنه شد. اینان در دهکدهای که در قرهباغ ایجاد و به مناسبت خاستگاهشان مراغه نامگذاری شده بود ساکن شدند.[۴۴]
بعد از وقایع شهریور ماه سال ۱۳۲۰ و وقایع سال ۱۳۲۴ نیز تعداد زیادی از ارامنه به اتحاد جماهیر شوروی مهاجرت کردند.[۴۴]
طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ برآورد جمعیت مراغه در نقاط شهری، برابر ۱۶۳۸۵۹ نفر، با۱۲۵۲۸۳ مرد و ۱۲۲۳۹۸ زن بودهاست. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر مراغه به بیش از ۱۷۵ هزار نفر افزایش یافتهاست.[۴۵]
مراغه در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی، در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند قرار گرفته و از شمال به شهرستان تبریز، از شرق به شهرستان هشترود، از جنوب به شهرستان باروق و از غرب به شهرستان بناب دریاچه ارومیه محدود است.[۴۷][۴۸]
آب و هوای مراغه معتدل متمایل به سرد و نسبتاً مرطوب است. بیشینهٔ دمای این شهر در تابستانها حدود ۳۵ درجهٔ سانتیگراد بالای صفر و کمینهٔ آن در زمستانها حدود ۲۰ درجه سانتیگراد زیر صفر است؛ همچنین میزان بارش سالانه در مراغه حدود ۳۳۰ میلیمتر و ایام یخبندان آن، حدود ۱۱۴۱ روز در سال است. بهجهت قرارگرفتن این شهر در دامنهٔ جنوبی سهند، رودخانههایی نظیر صوفیچای و مردقچای که از این کوهستان سرچشمه میگیرند، از داخل مراغه عبور کرده و در رونق و آبادانی شهر تأثیر بهسزایی داشتهاند.[۴۹][۵۰]
بارش برف در این شهر معمولاً از دی ماه شروع و تا اواسط اسفند ماه ادامه دارد. بارش بارانهای بهاری که در اصطلاح محلی به «نِیسان» مشهور است از اوایل فروردین ماه شروع شده و تا اواسط اردیبهشت ماه، ادامه مییابد.[۵۰]
بهطور کلی شهرستان مراغه متشکل از دو ناحیهٔ کوهستانی و جلگهای است که از شمال به جنوب و از شرق به غرب تا سواحل دریاچه ارومیه و جلگه میاندوآب از ارتفاع کوهها کاسته میشود.[۵۱]
ارتفاعات سهند در شمال، مندیلبسر و سرگونی در جنوب شرقی، قوزلجه در شمال غربی و قرهقشون در جنوب غربی از ارتفاعات مهم اطراف این شهر هستند.[۵۲]
در میانهٔ قرن ۱۹ میلادی لایههایی فسیلی در خاک مراغه کشف شد؛ اولین بار در سال ۱۸۴۰[۵۳] یک مأمور شوروی به نام «خانیکوف» که به عنوان کنسول دولت روس در تبریز مقیم بود مقادیری استخوان و فسیل کشف کرد.[۵۴] از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ تیمی مشترک از موزه تاریخ طبیعی لس آنجلس و موزه ملی تاریخ طبیعی آمریکا اقدام به حفاری و مطالعه در منطقه کردند. قدمت این لایهها ۱۱ تا ۵ میلیون سال پیش (اواخر میوسن تا اوایل پلیوسن) دانسته شدهاست.[۵۵]
در گذشته محققان و کارشناسان مختلفی از کشورهای اتریش، انگلیس، آمریکا، فرانسه و در سالهای اخیر از کشورهای فنلاند، چین و ژاپن مطالعاتی بر روی فسیلهای منطقه انجام دادهاند.[۵۶]
این منطقه با فسیلهایی به قدمت هفت میلیون سال به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران شناخته میشود.
استان مراغه
مراغه شهری زیباست که در امتداد یک دره سرسبز کشیده شدهاست[۵۷] که آن را کوهها و تپهماهورهایی چند احاطه کردهاند.[۵۸]
مراغه به لحاظ بافت غنی تاریخی و فرهنگی، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی، جزء ۱۰ شهر برتر کشور محسوب میشود.[۵۹][۶۰]
این پنج بنای متعلق به قرنهای ۶ تا ۸ هجری، برجستهترین بقاع واقع در این شهر هستند:[۶۱]
معبد مهر که باید آن را در ردیف یکی از نخستین سکونتگاهها و معابد بشر پیش از تاریخ محسوب کرد از تاریخ ناگفته مراغه حکایت دارد. این معبد در زیر یک گورستان تاریخی قرار داردو با خاکبرداری، بخشهایی از آن، خود را نمایان کرده، اما همچنان بخش عمدهای ازآن در زیر خاک قرار دارد.
پس از انتخاب مراغه به عنوان پایتخت از سوی هلاکو، به تقاضای خواجه نصیرالدین طوسی موجبات ایجاد رصدخانهای بر تپهای در شمال غرب شهر فراهم شد. خواجه اقدام به تأسیس این رصدخانه کرد و زیج ایلخانی را در این رصدخانه تدوین نمود. همچنین دانشمندانی را از اطراف و اکناف به مراغه دعوت کرد و با همکاری آنان مرکزی علمی تشکیل داد.[۶۸]
مقبرهٔ رکنالدین ابوالحسن مراغی در باغی متعلق به فرقهای از اهل حق مراغه قرار دارد. این مقبره در سال ۱۳۵۲ تجدید بنا شد، این عملیات شامل ساخت گنبدی از بتون آرمه (سنگ مقبره قبلی به موزهٔ آرامگاه منتقل شدهاست)، محوطهسازی و ساخت کتابخانه بود.[۶۹]
در جوار این آرامگاه، مقبرهٔ دیگری متعلق به پیری به نام سرخوش بیگ وجود دارد که در همزمان با اوحدی میزیستهاست. این مقبره مورد احترام و زیارتگاه دستهای از مریدان علی بن ابیطالب به نام گورانها میباشد.[۶۹]
مراغه شهری که روزگاری مرکز اسکان تمدنهای بزرگ انسانی بوده و اکنون فراموش شده میراث داران ایشان است. برای آشنایی با تاریخ مراغه نمیتوان از آثار بسیار کهن مهرابههای مراغه به سادگی گذشت. مهرابهها نیایشگاههای مهرپرستان در دنیای باستان بودهاست. مهرپرستی دینی ایرانی بوده که پرستش خورشید از اجزای اصلی آن بهشمار میرفتهاست. دینی که از ایران در دورهای نیز به اروپای غربی رخنه کرد. اما اکنون از مهرابههای کهن در این شهر تنها معبد مهرو معابد (غارهای) اطراف رصدخانه مراغه به یادگار ماندهاست و بس. گرچه اکنون از معبد مهرجز نامی و نشانی دیگر چیزی باقی نمانده؛ اما کماکان نشان از تاریخچه بسیار غنی این سرزمین تاریخی دارد. مهر یا میترا خدایی بوده که پرستش او در غرب تا شمال انگلستان و در شرق تا هند، هزاران سال رواج داشتهاست و هنوز هم مورد احترام زرتشتیان است. پیروان مهر او را فرشته مهر و دوستی و عهد و پیمان و مظهر فروغ و روشنایی میپنداشتهاند. آنها بر این عقیده بودند که مهر در غاری متولد شدهاست از اینرو هر جا غاری مییافتند، در آن به پرستش و نیایش مهر میپرداختند و آن مکان را «مهرابه» میگفتند.[۶۹]
قلعه قیزلار قلعهسی مربوط به هزاره ۱- دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان مراغه، بخش مرکزی، روستای قره ناز واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۲۰۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
از دیگر آثار تاریخی شهر مراغه میتوان تپه قلعه جمالآباد و محوطه سئودلیقلعه و موزه سنگنگارهها را نام برد.
کوه سهند قلهٔ جام و سهند، که به ترتیب دومین و سومین قلل بلند سهند میباشند در ۴۰ کیلومتری شمال مراغه قرار گرفتهاست؛ که سالانه عده زیادی برای فتح این قلل زیبا راهی مراغه میشوند
در اطراف شهر مراغه و در مناطق روستایی آبهای گرم و سرد معدنی وجود دارند که مشهورترین آنها بدین شرحاند:[۷۰]
شور سو چایباغی (آب شور) این چشمه در حدود ۵/۷ کیلومتری جنوب مراغه و در نزدیکی دهکدهٔ زیبای چایباغی واقع شدهاست در این ناحیه درهای شرقی – غربی وجود دارد و رودخانه چکان پس از عبور از روستاهای تازه کند سفلی و علیا خود را به جوار شور سو رسانده و به طرف مغرب جریان مییابد. چشمهٔ آب معدنی شور در قسمت شمالی و کمی بالاتر از رودخانه قرار گرفتهاست. آب و گاز از قسمت شمالی این حوضچه خارج میشود و در قسمت غربی حوضچه مجرایی وجود دارد که زیادی آب حوضچه از آن خارج میشود وبر رودخانه میریزد. آبده این چشمه در حدود دو لیتر در ثانیهاست در آب این چشمه گاز کربنیک به مقدار فراوان یافت میشود و چون آب حوضچه را به هم بز نند در اثر گاز کربنیک سفید رنگ بهنظر میرسد. در چند متری شرقی چشمه آب شور مظهر وجود دارد و آب و گاز از شکاف سنگ خارج و مستقیماً بر رودخانه جریان مییابد؛ و این آب در ردیف آبهای معدنی بیکربناته کلسیک و منیزین گازدار و آهن دار سرد است. آب این چشمه معدنی، بهطور معجزه آسایی، درمان بیشتر بیماریهای پوستی از جمله حساسیتهای مخملی و… بیماریهای رماتیسم، زانو درد، همچنین آرام بخش بسیاری ار بیماریهای روانی و افسردگی محسوب میشود و بلاک ایوب فارابی اصل زیباییهای مراغه[۷۱]
چشمههای آب معدنی از موهبتها و پدیدههای طبیعی است که میتوان از آنها در زمینه درمان جسم و از فضاهای طبیعی پیرامون آنها برای سلامت روان استفاده کرد.
آب این چشمهها از لابه لای صخرههای سنگی این دره و از کف رودخانه با فشار خارج شده و به رودخانه مردق چای میریزد و از دیرباز ساکنان منطقه از این آبها برای درمان بعضی بیماریها به ویژه پوستی استفاده میکنند.
هماکنون شهرت درمانی این آبها از منطقه مراغه فراتر رفته و گردشگران و علاقهمندان به طب سنتی، از آن استقبال زیادی میکنند بهطوریکه روز به روز بر اهمیت و ارزش آن در بین گردشگران افزوده میشود.
دره گشایش در حد فاصل روستاهای گشایش و امیر واقع شده و کوههای سر به فلک کشیده صخرهای، آن را به آغوش کشیدهاند.
طول این دره حدود شش کیلومتر بوده و رودخانه خروشان، چشمههای معدنی و مناظر بکر طبیعی و دیدنی، آذین بخش طول مسیر این دره است.
وجود باغات و مزارع سرسبز پوشیده از درختان میوه در ابتدا و انتهای دره گشایش منظرهای دیدنی را برای گردشگران به تصویر میکشد و از دیرباز تاکنون این دره در بهار و تابستان با دامنی گسترده از گلهای رنگارنگ، صدای چهچهه پرندگان وحشی و بوی علوفههای معطر از علاقهمندان به طبیعت استقبال میکند.
دره گشایش مراغه را میتوان نگینی بر نقاشی نگارنده طبیعت در این منطقه دانست و از دیدن مناظر طبیعی آن به عظمت خالق هستی پی برد.
چشمه ای نشأت گرفته از باغهای زیبای مراغه که اکنون در محدوده شهری واقع شدهاست. جاده دسترسی به این چشمه در شهر مراغه، در کمربندی شمالی، پائینتر از میدان استاد کریمی، کوی الهیه واقع است که بعد از طی مسافتی حدود ۹۰۰ متر با اتومبیل و ۸۰ متر پیادهروی، چشمه ای را مشاهده میکنید که دمای آن ۷ درجهٔ سانتی گراد است و درون آب آن هیچگونه موجود زنده (تکسلولی، جلبک و …) و میکروسکوپی به چشم نمیخورد و در محل خروج آب نیز هیچ گیاه و جلبکی وجود ندارد. آب این چشمه برای از بین بردن سنگ کیسه صفرا مفید است.
شهرستان مراغه با دارا بودن آب وهوای عالی و پتانسیلهای ورزشی فراوان، در زمره بهترین شهرهای ایران برای برگزاری اردوهای باشگاهی و تیمهای ملی میباشد این شهرستان با همت مردم و مسئولین شهرداری و اداره ورزش و جوانان توانسته در سالهای اخیر با ایجاد مراکز ورزشی همچون پیست قایقرانی آبهای خروشان، پیست کانوپولو، پیست باشگاه اسب سواری ایلخی مراغه، ایجاد استخرهای شنا و سالنهای سرپوشیده و همچنین ساخت ورزشگاه ۵هزار نفری مراغه (در حال ساخت) و برگزاری انواع مسابقات آزاد تیراندازی با کمان کشور مسابقات تنیس روی میز استان آذربایجان شرقی و… بستر مناسبی را برای میزبانی هرچه بهتر مسابقات در سطح منطقهای، کشوری و جهانی و آرامش خاطری را برای برگزاری اردوهای تیمهای باشگاهی و ملی ایجاد کند.
شهردار مراغه در گفتگو با پایگاه اطلاعرسانی رصد مراغه: شهرستان ویژه مراغه آماده پذیرایی از تیمهایی سایر استانها و آماده برگزاری تورنمنتهای چند جانبه بینالمللی با کشورهای همسایه میباشد و در تلاش هستیم تا در ماههای آینده شاهد برگزاری مسابقات جهانی و بینالمللی در مراغه باشیم.
همانطور که اشاره شد، مراغه مدتها مرکز تجمع علما و دانشمندان بودهاست. حضور دانشمندان بزرگ در مراغه نشان از آن دارد که این شهر در زمان سلجوقیان به ویژه قرن ششم هجری موقعیت علمی ویژهای داشتهاست. از جمله شخصیتهای نامدار علمی که در این شهر اقامت داشتهاند میتوان دانشمندانی چون شیخ شهاب الدین سهروردی، مجدالدین جیلی، امام فخر رازی، سموئل بن یحیی بن عباس مغربی، ابن عبری و مجدالدین محمد ابن خلیفه بن سیواسی رومی را یاد کرد.[۷۳]
نخستین مدرسه به سبک نوین در مراغه در تاریخ ۱۲ شوال ۱۳۲۴ هجری قمری با نام «مدرسه سعدیه» تأسیس شد. محمدعلی خویی معروف به ضیاءالحکما، یکی از خیرین ساکن مراغه بانی این مدرسه بود.[۷۷]
ترکیب مشاغل و توزیع منابع درآمد در شهرستان مراغه در مجموع نشان میدهد این شهرستان در قالب فعالیتهای اقتصادی یک مرکز کشاورزی محسوب میشود. عمده فعالیتهای صنعتی تولید محصولاتی از قبیل کشمش، خشکبار، عسل، مواد لبنی، پوست، فرش و سایر مواد غذایی است لذا میتوان نتیجه گرفت که فعالیتهای صنعتی نیز وابسته به فعالیتهای کشاورزی است.[۷۹]
تولید میوه این شهر سالانه ۲۳۷ هزار تن انواعی از جمله سیب، انگور، گردو، بادام و گوجه سبز است که محصول بیش از ۲۰ هزار هکتار باغ میوه اطراف این شهر است. حدود ۷۰ درصد از این تولیدات به صورت مستقیم یا به شکل فراوردههای کشاورزی به دیگر کشورها صادر میشود.[۷۸]
اطراف شهر مراغه پوشیده از باغهای انگور و سایر میوهها است که طرفین رودخانه صوفیچای و دره شمالی آن را پوشانیدهاند. باغات انگور مراغه از منظمترین تاکستانهای کشور محسوب میشوند و همهساله مقدار زیادی سبزه و کشمش حاصل از این باغها به خارج از کشور صادر میشود که به علت کیفیت عالی دارای موقعیت ویژهای در این بازارها است.[۸۰]
فعالیتهای عمده تولیدی و صنعتی در این شهر از جمله صنایع دستی، مواد غذایی، صنایع بزرگ خشکبار، صنعت بستهبندی عسل، صنعت بستهبندی دم نوشهای گیاهی، صنعت شیرینی، صنایع بزرگ صابونسازی مراغه، شیشهسازی و کارخانههای تولید شن و ماسه و ذغال سنگ و سنگ سینجان و… میباشد. این شهر از لحاظ راههای ارتباطی زمینی ریلی و هوایی در جایگاه خوبی است و به دلیل ارزان بودن کارگر، زمین و در اختیار داشتن تمام امکانات طبیعی و بالقوه و همچنین آب و هوای بکر، جاذبه خوبی را برای سرمایهگذاران بخش صنعت فراهم نمودهاست.[۸۱]
ایستگاه مراغه که در مسیر راهآهن تهران-تبریز قرار دارد در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۳۵ افتتاح شدهاست. این ایستگاه از نوع تشکیلاتی است. طول این خط از تهران تا مراغه ۶۰۷ و از مراغه تا تبریز ۱۲۹ کیلومتر است.[۸۲][۸۳]
ساختمان ایستگاه از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۶ احداث شدهاست. این ایستگاه از لحاظ درجهبندی، وضع بار و مسافرت و موقعیت جغرافیایی و نظامی بهطور کلی جزء ایستگاههای درجه یک کشور است که در آن تعمیرات اساسی و و مانور واگنها و لوکوموتیوها صورت میگیرد.[۸۴]
با توجه به موقعیت جغرافیایی شهرستان مراغه و امکانات راهآهن در حمل مواد نفتی، شرکت ملی نفت ایران در مجاورت ایستگاه راهآهن مراغه اقدام به احداث یک انبار مواد نفتی کردهاست و از این طریق مواد نفتی مناطق اطراف را تأمین میکند. همچنین یک انبار سیلو با ظرفیت حدود ۲۰۰۰۰ تن در نزدیکی ایستگاه ایجاد شدهاست.[۸۵]
فرودگاه سهند از فرودگاههای اقماری اداره کل فرودگاههای استان آذربایجانشرقی بوده و در شهرستان بناب قرار دارد، این فرودگاه در زمینی به مساحت ۴۲ هکتار در کنار پادگان امام رضا ارتش و در جاده بناب – تهران واقع شدهاست و تنها فرودگاه جنوب استان میباشد. هماکنون پروازهابه سمت تهران و بالعکس در آن دایر است.
مراغه از غرب و شرق و جنوب به سه شهر بناب و هشترود و ملکان متصل است که جادههای نسبتاً خوبی را برای عبور و مرور فراهم آوردهاست هم چنین پروژه تحقیقاتی راه گردشگری برای اتصال مراغه از شمال به روستای کندوان تبریز نیز در دست مطالعه میباشد و همچنین جاده مراغه به هشترود نیز در حال دو باندهسازی و اتصال به آزادراه تبریز تهران میباشد.
ایستگاه راه آهن مراغه
رصدخانه مراغه
مسجد شجاع الدوله
گنبد سرخ
نمای از گنبد سرخ
گنبد کبود
گنبد غفاریه
مقبره اوحدی مراغه ای
گنبد غفاریه
کمربندی مراغه
صوفی چایی
رصدخانه مراغه
بیمارستان امیرالمومنین مراغه
کوه سهند مراغه
گنبد سرخ
سد علویان مراغه
دانشگاه پیام نور مراغه
«گزارش وضعیت مناطق نابسامان شهری و عملکرد ستادهای استانی و شهرستانی»
مقاله «بررسی گویش مراغی در روستای موشقین»، حسینعلی رسولی، ۱۳۶۹، دانشگاه تهران
«نتایج تفصیلی سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵-استان آذربایجان شرقی»
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
مراغه از شهرستانهای استان آذربایجان شرقی است و با تبریز حدود ۱۲۰ کیلومتر، فاصله دارد. این شهر، در دورانهای گذشته تاریخ ایران، از نظر تاریخی، علمی و سیاسی مورد توجه بوده در دوران حکمرانان ایلخانی پایتخت ایران بودهاست. خواجه نصیرالدین طوسی، وزیر هلاکوخان از پادشاهان ایلخانی، در سال۶۵۶ ق. رصدخانه مراغه را بنا نهاد که هماکنون بخش بسیار اندکی از آن باقی مانده و بسیاری از بنای آن تخریب شدهاست.[۳]
شهرستان مراغه دارای ۳۰۰ اثر تاریخی و تپههای باستانی است که جزو ۱۰ شهرستان دارای بافت غنی تاریخی و فرهنگی در کشور است.[۴]
شهرها: مراغه
شهرها: [[خراجو]
استان مراغه
میباشند
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
بخش مرکزی شهرستان مراغه یکی از بخشهای تابعه شهرستان مراغه در استان آذربایجان شرقی در شمال غربی ایران است.[۱]
شهرها: مراغه
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش مرکزی شهرستان مراغه در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۲۰،۰۷۷ نفر بوده است.در سال ۱۳۹۵ نیز جمعیت این شهرستان به ۳۸۵،۳۸۷نفر را شامل می شده است.[۲]
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
صابون مراغه نوعی صابون سنتی است که در مراغه بهصورت سنتی و نیمهصنعتی تهیه میشود. در تولید این صابون از چربی حیوانی و سود سوزآور استفاده میشود.
برای شستشوی موی بافته شده ( دردلاک) توصیه شده از این صابون استفاده شود .
این یک مقالهٔ خرد بهداشت است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
قراتلو (مراغه)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان مراغه در استان آذربایجان شرقی ایران است.
این روستا در دهستان سراجوی شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۷۱ نفر (۲۳۷خانوار) بودهاست.
این یک مقالهٔ خرد یک روستا است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
استان آذربایجان شرقی یکی از استانهای ایران است که در منطقهٔ آذربایجان ایران واقع شده و زمان حکومت پهلوی آذربایجان خاوری نامیده میشد. این استان بزرگترین و پرجمعیتترین استان ناحیهٔ شمال غربی ایران محسوب میشود. استان آذربایجان شرقی از سمت شمال به جمهوریهای آذربایجان، ارمنستان و نخجوان، از سمت غرب و جنوب غرب به استان آذربایجان غربی، از سمت شرق به استان اردبیل و از سمت جنوب شرق به استان زنجان محدود شدهاست. این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدودهٔ استان را کوهها و ارتفاعات تشکیل دادهاند. مساحت استان آذربایجان شرقی ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع است، این استان، یگانه استان ایران است که با ارمنستان هممرز است و همچنین تنها استان کشور است که هم با خاک اصلی جمهوری آذربایجان و هم با جمهوری خودمختار نخجوان که برون بومی متعلق به جمهوری آذربایجان است، مرز مشترک دارد.
استان آذربایجان شرقی محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوههای ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطهٔ آن، قلهٔ کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلانشهر تبریز است. شهرهای مهم و اقماری این استان (دارای فرمانداری ویژه) شامل مراغه، مرند و میانه است. آذربایجان شرقی رتبهٔ اول صادرات غیرنفتی در کشور را داراست.[۲] همچنین این استان امنترین و کمجرمترین استان ایران بهشمار میرود.[۳]
استان آذربایجان شرقی در گذشته بخشی از سرزمین تاریخی ماد بوده که به «ماد کوچک» شهرت یافته بود. در زمان حکمرانی اسکندر مقدونی بر ایران در ۳۳۱ سال پیش از میلاد، شهربان منطقهٔ ماد کوچک که سرداری بهنام آتروپات بوده، علیه اسکندر مقدونی قیام کرده و با انعقاد پیمانی دست یونانیان را از آذربایجان کوتاه ساخت. اسکندر مقدونی نیز آتروپات را به شرط پیروی از امپراتوری او، در این منطقه باقی نگه داشت.[۴]
جانشینان اسکندر پس از مرگ وی به جنگ و نزاع با یکدیگر پرداختند و در همین دوران بود که آتروپات حاکم منطقهٔ ماد کوچک شد. بنا به روایاتی تأیید نشده نام این منطقه نیز بهجهت تقدیر از زحمات وی در مقابل بیگانگان به «آتروپاتگان» معروف شد.[۴]
استان مراغه
با حمله مغولان و با ورود هولاکو خان، آذربایجان مرکز شاهنشاهی مغولان از خراسان تا شام شده بود. پس از مغولان، خاندان ترکهای قراقویونلو و آققویونلو بر این منطقه تسلط یافتند. در زمان صفویه، شاه اسماعیل اول شهر تبریز را پایتخت ایران اعلام کرد. در دوران حکومت قاجاریان بعد از فتحعلیشاه قاجار، شهر تبریز ولیعهد نشین شد و به این ترتیب ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه ،محمدعلی شاه واحمدشاه دوران ولایت عهدی خود را در این شهر گذراندند. رضاخان در سال ۱۳۰۰ سیطره حکومت مرکزی ایران را بر این منطقه برقرار کرد. با شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۰، نیروهای شوروی وارد آذربایجان شدند. این نیروها در اردیبهشت ۱۳۲۵ به دنبال طرح مسئله آذربایجان در سازمان ملل متحد، آذربایجان را تخلیه کردند.[۵]
استان آذربایجان شرقی به دلیل وسعت زیاد دارای آب و هوای متنوع میباشد بهطوریکه بیشترین دمای ثبت شده در شهرهای میانه و جلفا میباشد که مردم این شهرها دمای ۴۵ + درجه بالای صفر را تجربه کردهاند و همچنین کمترین دمای ثبت شده در استان و در کلیه شهرهای ایران مربوط به بستان آباد با دمای ۴۶ – درجه زیر صفر میباشد. میانگین بارندگی سالیانه ۲۵۰ الی ۳۰۰ میلیمتر میباشد.[۱۴]
استان آذربایجان شرقی با ۴۵٬۴۸۱ کیلومتر مربع مساحت، حدود ۲٫۸ درصد از وسعت کل ایران را به خود اختصاص دادهاست. این استان در شمال غرب کشور و بین مدارهای ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۲۶ دقیقهٔ عرض شمالی و نصفالنهارهای ۴۵ درجه و ۵ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲۲ دقیقهٔ طول شرقی جای گرفتهاست.[۱۵]
رود ارس حدود شمالی آن را با جمهوریهای آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص میکند. رود قطور و آبهای دریاچه ارومیه حدود غربی آن با استان آذربایجان غربی است.[۱۶]
استان آذربایجان شرقی ۲۰۰ کیلومتر با جمهوری آذربایجان و ۳۵ کیلومتر با ارمنستان در حالی از سمت شمال مرز مشترک دارد که تنها استان ایران است که با ارمنستان همسایه است. این استان همچنین ۴۲۰ کیلومتر با استان آذربایجان غربی از سمت غرب و جنوب غرب، ۴۰۰ کیلومتر با استان اردبیل از سمت شرق و ۱۴۵ کیلومتر با استان زنجان از سمت جنوب هممرز است.[۱۵]
استان آذربایجان شرقی دارای ۲۱ شهرستان (۱۸ نهاد فرمانداری و ۳ نهاد فرمانداری ویژهٔ مراغه، مرند، میانه) و ۴۸ بخش (نهاد بخشداری) است:
استان آذربایجان شرقی از هفت واحد کوهستانی تشکیل یافتهاست. رشتهکوه اَرَسباران یا قرهداغ شمالیترین این واحدها بوده که از دیوانداغ آغاز شده و به درهٔ رود درهرود منتهی میگردد. رشتهکوه قوشهداغ که از جنوب قرهداغ شروع شده و به سبلان ختم میشود. تودهٔ آتشفشانی سبلان که ۴۸۱۱ متر ارتفاع داشته و مرز مشترک میان استانهای آذربایجان شرقی و اردبیل محسوب میشود. رشتهکوههای میشو و مورو که از غرب استان (مرند) آغاز شده و به ارتفاعات عون بن علی (عینالی) و شبلی منتهی میشوند که مرتفعترین قله آن قله علی علمدار با ارتفاع حدود ۳۲۰۰ متر در مرند میباشد. رشتهکوه بزقوش که با ۳۳۰۳ متر ارتفاع، مرز بین شهرستانهای میانه-سراب و سراب-بستان آباد بهشمار میرود. تودهٔ آتشفشانی سهند در جنوب تبریز در محدودهٔ شهرستان بستان آباد که ۳۷۰۷ متر ارتفاع دارد. رشتهکوه اربط (تخت سلیمان) که از دامنههای جنوبی سهند شروع شده و به سمت جنوب امتداد مییابد.[۱۵]
زبان بومی استان آذربایجان شرقی، ترکی آذربایجانی میباشد. همچنین جمعیت اندکی از مردم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی میکنند که به زبان تاتی صحبت میکنند.[۱۷][۱۸][۱۹]
مردم این استان آذربایجانی هستند. جمعیت اندکی از قوم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی میکنند که از مراکز زندگی آنها میتوان به روستای کرنگان از توابع شهرستان ورزقان، چند روستا در بخش خاروانا، میشهپاره، ونستان و دهستان حسنو و روستاهای خوی نرآو، رزین و کلاسور در بخش ارسباران اشاره کرد.[۱۷][۱۸][۱۹]
طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در این استان به قرار زیر بود:
دین اکثریت مردم این استان اسلام و مذهب شیعه می باشد. همچنین اقلیتی از مردم نیز پیرو دین یارسان و مسیحیت میباشند.[۲۱]
بر پایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت استان آذربایجان شرقی در این سال بالغ بر ۳٬۹۰۹٬۶۵۲ نفر بوده که نزدیک ۵ درصد از جمعیت کل ایران را به خود اختصاص دادهاست. بر همین اساس، ۱٬۹۸۹٬۴۰۰ نفر مرد و ۱٬۹۰۲٬۲۵۲ نفر زن در قالب ۱٬۲۲۳٬۰۲۸ خانوار ساکن این استان بودهاند.[۲۲] جمعیت استان در مقایسه با سال ۱۳۹۰ نزدیک به ۴/۸۹ درصد افزایش یافتهاست.
در سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، تبریز با جمعیتی بالغ بر ۱٬۷۷۳٬۰۳۳ نفر، پرجمعیتترین و چاراویماق با جمعیتی بالغ بر ۳۱٬۰۷۱ نفر، کمجمعیتترین شهر استان آذربایجان شرقی بودهاست.[۲۲] از جمله شهرهای پرجمعیت استان علاوه بر مرکز استان میتوان به شهرهای مراغه، مرند، اهر، میانه و سراب اشاره کرد.
تعداد آبادیهای استان در سال ۹۰ دو هزار و ۷۳۱ آبادی و ۲۰ آبادی استان خالی از سکنه هستند.
استان آذربایجان شرقی به جهت تمرکز صنایع بزرگ تولیدی در شهر تبریز، از قطبهای مهم صنعتی در سطح ایران بهشمار میرود.
از دیگر شهرهای صنعتی استان میتوان به شهرهای شبستر (رتبه دوم صنعت آذربایجان شرقی پس از تبریز)، بستان آباد (اوجان)، مرند، مراغه، میانه ،بناب و جلفا اشاره کرد.
شهر اسکو در شهرستان اسکو استان آذربایجان شرقی مرکز اصلی تجمع کارگاههای چاپ باتیک یا چاپ کَلاقهای و قطب اصلی این هنر-صنعت در کشور محسوب میشود. شهر اسکو به شهر ملی چاپ باتیک در ایران شناخته می شود.[۲۳]
با ثبت جهانی نشان جغرافیایی تابلوفرش سردرود، در سازمان جهانی مالکیت فکری WIPO، این کالای هنری در کشورهای عضو معاهده لیسبون برای ثبت و حمایت در مورخه ۱۶ دی سال ۹۵ معرفی شد در این شهرنرخ بیکاری در حد صفر میباشد.
شهر اهر به عنوان پایتخت ورنی ایران در سال ۹۵ برگزیده شد.
در استان آذربایجان شرقی ۴۳۴۲ کارگاه تولیدی فعالیت میکنند که این تعداد شامل ۸۳۲ کارگاه صنعتی بوده که این استان از این لحاظ، ۵٫۹۹ درصد از کل کارگاههای صنعتی ایران را به خود اختصاص دادهاست. در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، ارزش مواد تولیدی کارگاههای مذکور ۳۳۶۱٫۸ میلیارد ریال و ارزش سرمایهگذاریهای انجامشده در آنها ۲۴۵۱٫۳ میلیارد ریال بودهاست.
صنایع مختلفی از قبیل صنایع شیمیایی، ماشینآلات و تجهیزات، محصولات کانی غیرفلزی، مواد غذایی، آشامیدنی و دخانیات، نساجی، پوشاک، چرم و کفش در شهر تبریز مشغول فعالیت هستند که از مهمترین آنها میتوان به آجر آذربایجان، بافندگی لایکو، بلبرینگسازی ایران، پالایشگاه تبریز، پتروشیمی تبریز، پشم تبریز، پیستونسازی ایران، تختخواب فروزان، تخته فشاری و فورمیکاسازی، تراکتورسازی ایران، ترموپلاست، چرمسازی تبریز، کفش آقایی، حوله برقلامع، خانهسازی ایرداک، لیلاند دیزل، درمن دیزل، هاکسیران دیزل، ایدم، ریسندگی پشمینه تبریز، سیمان صوفیان، آذریت، شیر پاستوریزه، کبریتسازی توکلی، کبریتسازی ممتاز، گچ آذربایجان، ماشینسازی تبریز، پمپیران، موتوژن، موکت تبریز، نساجی تبریز، نوشابهسازی پپسیکولا، نوشابهسازی کوکاکولا و نیروگاه بزرگ حرارتی در تبریز فعالیت میکنند.[۲۴]
فهرست جاذبههای طبیعی استان آذربایجان شرقی:[۲۵]
فهرست جاذبههای تاریخی استان آذربایجان شرقی:[۲۵]
[۲۸]
«جمعیت و خانوار شهرستانهای کشور به ترتیب استان بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵»
«جغرافیای استان آذربایجان شرقی»
،نتایج آمارگیری نیروی کار پاییز 92
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
مراغه از شهرستانهای استان آذربایجان شرقی است و با تبریز حدود ۱۲۰ کیلومتر، فاصله دارد. این شهر، در دورانهای گذشته تاریخ ایران، از نظر تاریخی، علمی و سیاسی مورد توجه بوده در دوران حکمرانان ایلخانی پایتخت ایران بودهاست. خواجه نصیرالدین طوسی، وزیر هلاکوخان از پادشاهان ایلخانی، در سال۶۵۶ ق. رصدخانه مراغه را بنا نهاد که هماکنون بخش بسیار اندکی از آن باقی مانده و بسیاری از بنای آن تخریب شدهاست.[۳]
شهرستان مراغه دارای ۳۰۰ اثر تاریخی و تپههای باستانی است که جزو ۱۰ شهرستان دارای بافت غنی تاریخی و فرهنگی در کشور است.[۴]
شهرها: مراغه
شهرها: [[خراجو]
استان مراغه
میباشند
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
استان آذربایجان شرقی یکی از استانهای ایران است که در منطقهٔ آذربایجان ایران واقع شده و زمان حکومت پهلوی آذربایجان خاوری نامیده میشد. این استان بزرگترین و پرجمعیتترین استان ناحیهٔ شمال غربی ایران محسوب میشود. استان آذربایجان شرقی از سمت شمال به جمهوریهای آذربایجان، ارمنستان و نخجوان، از سمت غرب و جنوب غرب به استان آذربایجان غربی، از سمت شرق به استان اردبیل و از سمت جنوب شرق به استان زنجان محدود شدهاست. این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدودهٔ استان را کوهها و ارتفاعات تشکیل دادهاند. مساحت استان آذربایجان شرقی ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع است، این استان، یگانه استان ایران است که با ارمنستان هممرز است و همچنین تنها استان کشور است که هم با خاک اصلی جمهوری آذربایجان و هم با جمهوری خودمختار نخجوان که برون بومی متعلق به جمهوری آذربایجان است، مرز مشترک دارد.
استان آذربایجان شرقی محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوههای ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطهٔ آن، قلهٔ کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلانشهر تبریز است. شهرهای مهم و اقماری این استان (دارای فرمانداری ویژه) شامل مراغه، مرند و میانه است. آذربایجان شرقی رتبهٔ اول صادرات غیرنفتی در کشور را داراست.[۲] همچنین این استان امنترین و کمجرمترین استان ایران بهشمار میرود.[۳]
استان آذربایجان شرقی در گذشته بخشی از سرزمین تاریخی ماد بوده که به «ماد کوچک» شهرت یافته بود. در زمان حکمرانی اسکندر مقدونی بر ایران در ۳۳۱ سال پیش از میلاد، شهربان منطقهٔ ماد کوچک که سرداری بهنام آتروپات بوده، علیه اسکندر مقدونی قیام کرده و با انعقاد پیمانی دست یونانیان را از آذربایجان کوتاه ساخت. اسکندر مقدونی نیز آتروپات را به شرط پیروی از امپراتوری او، در این منطقه باقی نگه داشت.[۴]
جانشینان اسکندر پس از مرگ وی به جنگ و نزاع با یکدیگر پرداختند و در همین دوران بود که آتروپات حاکم منطقهٔ ماد کوچک شد. بنا به روایاتی تأیید نشده نام این منطقه نیز بهجهت تقدیر از زحمات وی در مقابل بیگانگان به «آتروپاتگان» معروف شد.[۴]
استان مراغه
با حمله مغولان و با ورود هولاکو خان، آذربایجان مرکز شاهنشاهی مغولان از خراسان تا شام شده بود. پس از مغولان، خاندان ترکهای قراقویونلو و آققویونلو بر این منطقه تسلط یافتند. در زمان صفویه، شاه اسماعیل اول شهر تبریز را پایتخت ایران اعلام کرد. در دوران حکومت قاجاریان بعد از فتحعلیشاه قاجار، شهر تبریز ولیعهد نشین شد و به این ترتیب ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه ،محمدعلی شاه واحمدشاه دوران ولایت عهدی خود را در این شهر گذراندند. رضاخان در سال ۱۳۰۰ سیطره حکومت مرکزی ایران را بر این منطقه برقرار کرد. با شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۰، نیروهای شوروی وارد آذربایجان شدند. این نیروها در اردیبهشت ۱۳۲۵ به دنبال طرح مسئله آذربایجان در سازمان ملل متحد، آذربایجان را تخلیه کردند.[۵]
استان آذربایجان شرقی به دلیل وسعت زیاد دارای آب و هوای متنوع میباشد بهطوریکه بیشترین دمای ثبت شده در شهرهای میانه و جلفا میباشد که مردم این شهرها دمای ۴۵ + درجه بالای صفر را تجربه کردهاند و همچنین کمترین دمای ثبت شده در استان و در کلیه شهرهای ایران مربوط به بستان آباد با دمای ۴۶ – درجه زیر صفر میباشد. میانگین بارندگی سالیانه ۲۵۰ الی ۳۰۰ میلیمتر میباشد.[۱۴]
استان آذربایجان شرقی با ۴۵٬۴۸۱ کیلومتر مربع مساحت، حدود ۲٫۸ درصد از وسعت کل ایران را به خود اختصاص دادهاست. این استان در شمال غرب کشور و بین مدارهای ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۲۶ دقیقهٔ عرض شمالی و نصفالنهارهای ۴۵ درجه و ۵ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲۲ دقیقهٔ طول شرقی جای گرفتهاست.[۱۵]
رود ارس حدود شمالی آن را با جمهوریهای آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص میکند. رود قطور و آبهای دریاچه ارومیه حدود غربی آن با استان آذربایجان غربی است.[۱۶]
استان آذربایجان شرقی ۲۰۰ کیلومتر با جمهوری آذربایجان و ۳۵ کیلومتر با ارمنستان در حالی از سمت شمال مرز مشترک دارد که تنها استان ایران است که با ارمنستان همسایه است. این استان همچنین ۴۲۰ کیلومتر با استان آذربایجان غربی از سمت غرب و جنوب غرب، ۴۰۰ کیلومتر با استان اردبیل از سمت شرق و ۱۴۵ کیلومتر با استان زنجان از سمت جنوب هممرز است.[۱۵]
استان آذربایجان شرقی دارای ۲۱ شهرستان (۱۸ نهاد فرمانداری و ۳ نهاد فرمانداری ویژهٔ مراغه، مرند، میانه) و ۴۸ بخش (نهاد بخشداری) است:
استان آذربایجان شرقی از هفت واحد کوهستانی تشکیل یافتهاست. رشتهکوه اَرَسباران یا قرهداغ شمالیترین این واحدها بوده که از دیوانداغ آغاز شده و به درهٔ رود درهرود منتهی میگردد. رشتهکوه قوشهداغ که از جنوب قرهداغ شروع شده و به سبلان ختم میشود. تودهٔ آتشفشانی سبلان که ۴۸۱۱ متر ارتفاع داشته و مرز مشترک میان استانهای آذربایجان شرقی و اردبیل محسوب میشود. رشتهکوههای میشو و مورو که از غرب استان (مرند) آغاز شده و به ارتفاعات عون بن علی (عینالی) و شبلی منتهی میشوند که مرتفعترین قله آن قله علی علمدار با ارتفاع حدود ۳۲۰۰ متر در مرند میباشد. رشتهکوه بزقوش که با ۳۳۰۳ متر ارتفاع، مرز بین شهرستانهای میانه-سراب و سراب-بستان آباد بهشمار میرود. تودهٔ آتشفشانی سهند در جنوب تبریز در محدودهٔ شهرستان بستان آباد که ۳۷۰۷ متر ارتفاع دارد. رشتهکوه اربط (تخت سلیمان) که از دامنههای جنوبی سهند شروع شده و به سمت جنوب امتداد مییابد.[۱۵]
زبان بومی استان آذربایجان شرقی، ترکی آذربایجانی میباشد. همچنین جمعیت اندکی از مردم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی میکنند که به زبان تاتی صحبت میکنند.[۱۷][۱۸][۱۹]
مردم این استان آذربایجانی هستند. جمعیت اندکی از قوم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی میکنند که از مراکز زندگی آنها میتوان به روستای کرنگان از توابع شهرستان ورزقان، چند روستا در بخش خاروانا، میشهپاره، ونستان و دهستان حسنو و روستاهای خوی نرآو، رزین و کلاسور در بخش ارسباران اشاره کرد.[۱۷][۱۸][۱۹]
طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در این استان به قرار زیر بود:
دین اکثریت مردم این استان اسلام و مذهب شیعه می باشد. همچنین اقلیتی از مردم نیز پیرو دین یارسان و مسیحیت میباشند.[۲۱]
بر پایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت استان آذربایجان شرقی در این سال بالغ بر ۳٬۹۰۹٬۶۵۲ نفر بوده که نزدیک ۵ درصد از جمعیت کل ایران را به خود اختصاص دادهاست. بر همین اساس، ۱٬۹۸۹٬۴۰۰ نفر مرد و ۱٬۹۰۲٬۲۵۲ نفر زن در قالب ۱٬۲۲۳٬۰۲۸ خانوار ساکن این استان بودهاند.[۲۲] جمعیت استان در مقایسه با سال ۱۳۹۰ نزدیک به ۴/۸۹ درصد افزایش یافتهاست.
در سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، تبریز با جمعیتی بالغ بر ۱٬۷۷۳٬۰۳۳ نفر، پرجمعیتترین و چاراویماق با جمعیتی بالغ بر ۳۱٬۰۷۱ نفر، کمجمعیتترین شهر استان آذربایجان شرقی بودهاست.[۲۲] از جمله شهرهای پرجمعیت استان علاوه بر مرکز استان میتوان به شهرهای مراغه، مرند، اهر، میانه و سراب اشاره کرد.
تعداد آبادیهای استان در سال ۹۰ دو هزار و ۷۳۱ آبادی و ۲۰ آبادی استان خالی از سکنه هستند.
استان آذربایجان شرقی به جهت تمرکز صنایع بزرگ تولیدی در شهر تبریز، از قطبهای مهم صنعتی در سطح ایران بهشمار میرود.
از دیگر شهرهای صنعتی استان میتوان به شهرهای شبستر (رتبه دوم صنعت آذربایجان شرقی پس از تبریز)، بستان آباد (اوجان)، مرند، مراغه، میانه ،بناب و جلفا اشاره کرد.
شهر اسکو در شهرستان اسکو استان آذربایجان شرقی مرکز اصلی تجمع کارگاههای چاپ باتیک یا چاپ کَلاقهای و قطب اصلی این هنر-صنعت در کشور محسوب میشود. شهر اسکو به شهر ملی چاپ باتیک در ایران شناخته می شود.[۲۳]
با ثبت جهانی نشان جغرافیایی تابلوفرش سردرود، در سازمان جهانی مالکیت فکری WIPO، این کالای هنری در کشورهای عضو معاهده لیسبون برای ثبت و حمایت در مورخه ۱۶ دی سال ۹۵ معرفی شد در این شهرنرخ بیکاری در حد صفر میباشد.
شهر اهر به عنوان پایتخت ورنی ایران در سال ۹۵ برگزیده شد.
در استان آذربایجان شرقی ۴۳۴۲ کارگاه تولیدی فعالیت میکنند که این تعداد شامل ۸۳۲ کارگاه صنعتی بوده که این استان از این لحاظ، ۵٫۹۹ درصد از کل کارگاههای صنعتی ایران را به خود اختصاص دادهاست. در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، ارزش مواد تولیدی کارگاههای مذکور ۳۳۶۱٫۸ میلیارد ریال و ارزش سرمایهگذاریهای انجامشده در آنها ۲۴۵۱٫۳ میلیارد ریال بودهاست.
صنایع مختلفی از قبیل صنایع شیمیایی، ماشینآلات و تجهیزات، محصولات کانی غیرفلزی، مواد غذایی، آشامیدنی و دخانیات، نساجی، پوشاک، چرم و کفش در شهر تبریز مشغول فعالیت هستند که از مهمترین آنها میتوان به آجر آذربایجان، بافندگی لایکو، بلبرینگسازی ایران، پالایشگاه تبریز، پتروشیمی تبریز، پشم تبریز، پیستونسازی ایران، تختخواب فروزان، تخته فشاری و فورمیکاسازی، تراکتورسازی ایران، ترموپلاست، چرمسازی تبریز، کفش آقایی، حوله برقلامع، خانهسازی ایرداک، لیلاند دیزل، درمن دیزل، هاکسیران دیزل، ایدم، ریسندگی پشمینه تبریز، سیمان صوفیان، آذریت، شیر پاستوریزه، کبریتسازی توکلی، کبریتسازی ممتاز، گچ آذربایجان، ماشینسازی تبریز، پمپیران، موتوژن، موکت تبریز، نساجی تبریز، نوشابهسازی پپسیکولا، نوشابهسازی کوکاکولا و نیروگاه بزرگ حرارتی در تبریز فعالیت میکنند.[۲۴]
فهرست جاذبههای طبیعی استان آذربایجان شرقی:[۲۵]
فهرست جاذبههای تاریخی استان آذربایجان شرقی:[۲۵]
[۲۸]
«جمعیت و خانوار شهرستانهای کشور به ترتیب استان بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵»
«جغرافیای استان آذربایجان شرقی»
،نتایج آمارگیری نیروی کار پاییز 92
صفحهها برای ویرایشگران خارجشده از سامانه بیشتر بدانید
۱۳۰۰ ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
مراغه که نام باغ شهر ایران و پایتخت نجوم را دارد دومین شهر بزرگ آذربایجان شرقی از شهرهای جذاب و تاریخی ایران است
مراغه یکی از شهرهای بزرگ آذربایجان شرقی و جزو ۱۰ شهر تاریخی ایران است. این شهر بزرگ یکی از مناطق گردشگری در استان آذربایجان شرقی به حساب میآید.
مراغه از دوران قبل از اسلام جزو شهرهای آباد بود، اما اوج پیشرفت این شهر را میتوان در قرون سیزده میلادی دانست. مراغه دارای جاذبههای بسیاری است و اکنون میتوان آن را دارای ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی دانست. در این نوشتار به اختصار نگاهی کلی به شهر مراغه میاندازیم.
مراغه دارای ۲۶ کیلومترمربع مساحت است. این شهر در سال ۹۵ دارای ۱۷۵هزار و ۲۵۵ نفر جمعیت بوده و دومین شهر پس از تبریز از لحاظ وسعت و جمعیت در استان است. موقعیت شهر به صورتی است که در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند واقع شده است. شهر مراغه از شمال به شهرستان تبریز، از مشرق به هشترود، از جنوب به شهرستان میاندوآب و از غرب به دریاچه ارومیه محدود شده است. آب و هوای مراغه معتدل متمایل به سرد و مرطوب است. مراغه در امتداد یک دره سرسبز کشیده شده که آن را کوهها و تپه ماهورها احاطه کردهاند..
شهر مراغه از دوره پیش از اسلام، آباد بوده اما زمانی به اوج شهرت رسید که به عنوان پایتخت ایلخانان انتخاب شد. مراغه قبل از آن نیز پایتخت سلسلههای کوچک محلی در آذربایجان بود. اگر بخواهیم سابقه شهری و تاریخی مراغه را در نظر بگیریم، باید به دورههای باستانی رجوع کنیم. در الواح مربوط به آشور از حکومتی به نام «ویش دیش» در هزاره هشتم پیش از میلاد نام برده شده که موقعیت آن در نزدیکی مراغه را نشان میدهد که زیر سلطه حاکمیت ماننا بوده است. اما شهرت مراغه در دوران پس از اسلام و عصر حکومت ایلخانان مغول بود. مراغه در سال ۶۱۸ قمری توسط مغولان فتح شد در طی یک دوره چندساله به دست جلالالدین خوارزمشاه افتاد، اما پس از یک دوره چندساله دوباره به دست مغولان افتاد.
استان مراغه
پس از مرگ چنگیزخان، متصرفاتش بین فرزندانش تقسیم شد. در اواخر نیمه اول قرن هفتم یکی از نوادگان چنگیز به نام هلاکو فرماندهی اردوی غرب را به دست گرفت و بار دیگر به ایران حمله کرد. در دوره هلاکو مراغه به اوج پیشرفت خود دست یافت. شهر مراغه در دوره قاجار جزی ده شهر بزرگ و پرجمعیت ایران محسوب میشد. در این دوره اولین کارخانه اسلحهسازی ایران در این شهر تاسیس شد.
مردم شهر مراغه به زبان ترکی آذربایجانی صحبت میکنند. اکثر مردم شهر مسلمان و دارای مذهب شیعه هستند. علاوه بر این، شهر مراغه شامل اقلیتی از چند خانواده ارمنی است. علت حضور ارمنیان در این شهر را به حضور مادر مسیحی هلاکو در شهر مراغه نسبت دادهاند که سبب شده بود مسیحیان دارای امتیازات خاص شوند و از شهرهای مختلف به مراغه بروند. همین امر سبب شد در شهر مراغه کلیساهای متعدد ساخته شود. شهر مراغه به دلیل داشتن اقلیم جغرافیایی خاص، مرکز کشاورزی و باغداری انگور و محصولات دیگر محسوب میشد. محصولات صنعتی و کارخانجات شهر نیز حول محور کشاورزی بنیاد گذاشته شدند. برای مثال محصولاتی از قبیل کشمش، خشکبار، عسل، مواد لبنی، پوست، فرش و سایر مواد غذایی است.
مراغه به دلیل شهرت زیادی که دارد، دارای سوغات مختلف است. مهمترین سوغات مراغه که بسیار معروف است و به کشورهای منطقه و اروپا نیز صادر میشود، صابون و سجوق است که در کیفیت عالی منتشر میشود. یکی دیگر از محصولات معروف آن مغز بادام، کشمش، فندق و آلوچه است. علاوه براین، مراغه دارای شهرت جهانی در پرورش سیب، انگور و خشکبار است.
مراغه از لحاظ بافت تاریخی جزی ۱۰ شهر برتر ایران محسوب میشود و آثار تاریخی بسیاری در خود دارد. این شهر دارای بناهای برج آرامگاهی معروفی است که از جمله آن میتوان به گنبد قرمز یا گنبد سرخ اشاره کرد. تاریخ احداث این بنا سال ۵۲۵ قمری ذکر شده و در جنوب غرب شهر قرار گرفته است.
گنبد کبود یکی دیگر از گنبدهای معروف شهر است که در فاصله ۱۰ متری برج مدور قرار گرفته و معماری آن شبیه یک منشور ۱۰ وجهی است.
گنبد غفاریه یکی دیگر از بناهای معروف شهر مراغه است که مربوط به قرن ۷ هجری است. این بنا که معماری مربعی شکل دارد، در شمال غرب شهر و کنار رود صوفی قرار دارد.
رصدخانه مراغه از معروفترین آثار تاریخی شهر مراغه است که بر فراز تپهای ساخته شده است. خواجه اقدام به تاسیس رصدخانه کرده و زیج ایلخانی را در آن رصد کرده است.
معبد مهر مراغه از دیگر جاذبههای تاریخی شهر است که قدمت آن به دوره اشکانی میرسد. مردم شهر مراغه معتقد هستند که در این مکان آیین مربوط به مهرپرستان برگزار میشد.
مراغه دارای جاذبههای طبیعی بسیار زیادی است. علاوه بر وجود باغهای فراوان در این شهر، کوه سهند و رود صوفی چای را میتوان به عنوان مهمترین جاذبههای شهر دانست. چشمه شورسو یا آب شور یکی دیگر از جاذبههای طبیعی شهر مراغه است. آب این چشمه دارای گازکربنیک بسیار زیادی است. رنگ آب این چشمه به دلیل وجود گاز زیاد به سفیدی میزند. از دیگر چشمههای معروف شهر میتوان به ساریسو، چشمه گشایش در شهر مراغه اشاره کرد که همه آنها دارای آب معدنی هستند.
مراغه دارای فرودگاهی به اسم فرودگاه سهند است که تنها فرودگاه جنوب این استان محسوب میشود.
نخستین رصدخانه حدود سال ۲۱۲ هجری (۸۲۸ میلادی) در بغداد بنا شده است و دو اخترشناس برجسته، فضل بن نوبخت اهوازی و محمد بن موسی خوارزمی بر آن ریاست داشتند. پس از این رصدخانه، رصدخانههای متعددی در جای جای سرزمینهای اسلامی ساخته شد که هر یک با نام اخترشناسی برجسته، پیوسته است. رصدخانه بتانی در رقه و رصدخانه عبدالرحمان صوفی در شیراز از جمله آنها هستند. البته، پس از قرن چهارم، رصدخانهها با نام امیران ارتباط پیدا کردند، مانند رصدخانه علاءالدوله در همدان، که برای بوعلیسینا بنا شد.
کمتر از یک قرن بعد نیز ملکشاه سلجوقی، رصدخانه بزرگی را بنیان نهاد که بزرگانی مانند عمر خیام نیشابوری در آنجا فعالیت داشتند و تقویم جلالی، دقیقترین تقویم جهان را طرحریزی کردند.
عکس از: tripyar
خواجه نصيرالدين طوسی، يكی از علمای خردمند است که بنيانگذار رصد خانه مراغه بوده است. رصدخانه مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و یک سازمان علمی گسترده بود که در آن بیشتر شاخههای دانش تدریس میشده است و مشهورترین دانشمندان آن عصر، از جمله قطب الدین شیرازی، کاشف علت اصلی تشکیل رنگین کمان (قوسقزح)، در آنجا جمع شده بودند.
به علاوه، چون در آن زمان ارتباط علمی چین و ایران به علت استیلای مغولان بر هر دو سرزمین برقرار شده بود، دانشمندان چینی، از جمله فردی به نام فائو مونجی، در این مرکز فعالت داشتند.
فیلسوف و فرهنگنامه نویس مسیحی، ابنالعبری، در رصدخانه مراغه به درس دادن اصلهای اقلیدوس و المجسطی بطلمیوس مشغول بودند. اوج شکوفایی رصدخانهها در قرن نهم هجری دیده شده است. یعنی زمانی که الغبیگ نوه تیمور لنگ، رصدخانه خود را در سمرقند بنا نهاد؛ رصد خانهای که آن را با رصدخانه استانبول، باید حلقه انتقال این سازمان به غرب دانست.
الغ بیگ که خود اخترشناس شایستهای بوده است، بهترین ریاضیدانان زمان را که مهمترین آنان، غیاثالدین جمشید کاشانی بوده است در رصدخانه خود گرد هم آورده بود. رصدخانه وی پیشرفتهترین ابزارهای پژوهشی آن زمان از جمله قوسی از نصفالنهار به ارتفاع ۵۰ متر را داشته است.
خواجه نصرالدین توسی برای ساخت رصدخانه و ابزارهای رصد، از دانش و هنر دانشمندان و استادان زمان خود استفاده کرد است که نیتش از این کار موارد زیر بود:
خواجه نصرالدین هر یک از دانشمندان را مسئول بخشی کرد که در آن زمینه تبحر خاصی داشتند و برای انتخاب آنها ملیت و مذهبشان را مدنظر قرار نداده است.
دانشمندان زیر در ساخت ابزارها و ساختمان رصدخانه به وی کمک کردند.
زمانی که خواجه نصیرالدین نام این افراد را برای همکاری به هولاکوخان و شمس الدین جوینی مشاور و بیتکچی وزیر پیشنهاد داد، آنها دلیل انتخاب تک تک دانشمندان را از خواجه نصیرالدین پرسیدند و پس از توضیحاتی که از سوی وی ارائه شد، هولاکوخان با حضور آنها در مجموعه رصدخانه مراغه موافقت کرده است.
پرویز ورجاوند و همکارانش در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی به کاوش در محوطه این رصدخانه پرداختند و قسمتهای مختلف آن را شناسایی کردند. ساختمان اصلی این رصدخانه به شکل برجی استوانهای ساخته شده و در ساختمانهای جنبی آن یک کتابخانه و محل اقامت کارکنان تشخیص داده شده است. در سالهای اخیر گنبدی برای محافظت از بقایای این بنا بر روی بخشی از آن ساخته شده است.
تپه رصدخانه مراغه دارای طول ۵۱۰ متر و عرض تقریبی ۲۱۷ متر و ارتفاع ۱۱۰ متر است و دارای قسمتهای مختلف از جمله برج مرکزی رصدخانه، واحدهای مدور پنجگانه، کتابخانه و محله مسکونی دانشمندان، مسجد، مدرسه، چاه آب و کارگاه بزرگ دانشمندان (شاید آزمایشگاه) میباشد.
در جوار رصدخانه، سرايی عالی برای استفاده خواجه و منجمين ساخته شده و مدرسه علميهای جهت استفاده طلاب دانشجو نیز احداث شده بود. اين كارها مدت ۱۳ سال به طول انجاميد، تا اينكه هلاكو در سال ۶۶۳ ه. ق درگذشت، ليكن خواجه تا آخرين دقايق عمر خود مواظبت و اهتمام بسيار نمود كه آن رصدخانه و كتابخانه از بين نرود و خللی در كار آنجا رخ ندهد. تقویم و زیج ایلخانی حاصل این تلاش بی وقفه بوده است.
خواجه نصیرالدین طوسی «زیج ایلخانی» را از روی رصدهای انجام شده در رصدخانه مراغه تدوین کرده است. زیج ایلخانی سدهها از اعتبار خاصی در بسیاری از سرزمینهای آن زمان از جمله در چین برخوردار بوده و در سال ۱۳۵۶ میلادی (۳۰۰ سال پس از مرگ طوسی) ترجمه شده و در اروپا منتشر شده است. قدیمیترین نسخه این زیج در کتابخانه ملی پاریس نگهداری میشود.
عکس از: tripyar
استان مراغه
در تاریخ سلسله پادشاهی یوان در چین مندرج شده که برای تاسیس رصدخانه پکن، به سرپرستی کوئوشوجینگ منجم در دربار، تعدادی ابزارهای رصدی از رصدخانه مراغه در ایران خریداری شده است. از جمله این ابزارها ذات الحلق، عضاده (الیداد)، دو لوله رصد، صفحهای با ساعتهای مساوی، کره سماوی، کره زمین، تورکتوم (نشان دهنده حرکت استوا نسبت به افق) هستند. چینیان لوله رصد را وانگ تونگ نامیدهاند. به گفته تاریخ سلسله پادشاهی یوان ایرانیان از این اختراع نه تنها برای رصد اجرام آسمانی، بلکه برای مشاهده دوردستها به ویژه در دریا سود میجستهاند. همین کتاب از حضور دانشمندان چینی به رهبری فائومونجی برای کارآموزی در رصدخانه مراغه خبر میدهد.
عکس از: ویکی مدیا
در سال ۶۷۲ هجری قمری، خواجه نصير که آثار مکتوبش از ۵۰ کتاب و رساله افزون است با جمعی از شاگردان خود به بغداد رفت تا بقايای كتابهای تاراج رفته را جمعآوری و به مراغه ارسال دارد. اما اجل مهلتش نداد و در تاريخ ۱۸ ذی الحجه سال ۶۷۲ هجری قمری در بغداد دار فانی را وداع گفت. جسدش را به كاظمين انتقال داده و در جوار امامين همامين دفن نمودند.
به فراخور هفتصدمین سالگرد درگذشت خواجه نصیر طوسی روز پنج اسفند در ایران روز بزرگداشت خواجه نصیر طوسی و روز مهندس نامگذاری شده است.
از جمله مهمترین آثار تاریخی مراغه میتوان به قیز قلعه سی اشاره کرد. آثاری که از این منطقه به دست آمده، قدمت این منطقه را به 2300 تا 2700 سال پیش باز میگرداند.
معروفترین جاذبه طبیعی مراغه احتمالا همین غار کبوتر است. این غار در فاصله 15 کیلومتری از جنوب شرق مراغه قرار دارد و همواره مورد توجه غارنوردانی بوده که به بازدید از این منطقه آمدهاند.
خرید آنلاین بلیط هواپیما از مراغه به تهران
فرودگاه سهند مراغه تنها فرودگاه اقماری آذربایجان شرقی به شمار میرود. این فرودگاه در سال 1374 افتتاح شد اما متاسفانه به دلایلی غیر فعال بوده است. این فرودگاه با قرارگیری بین دو شهر مراغه و بناب، میتواند کمک شایانی به گردشگری و اقتصاد این دو شهر کند. فرودگاه سهند مراغه پس از اولین افتتاح خود به مدت چند ماه فعالیت داشت اما سپس به دلایلی همانند نبود پرواز و بلیط هواپیما غیر فعال شد. این فرودگاه در در ماه 1396 مجددا بر سر کار آمد و هواپیمایی تابان عهدهدار بلیط هواپیما و جابجایی مسافران این فرودگاه شده است.
ترمینال مراغه در زمینی به مساحت 3100 متر مربع با زیر بنای 5 هکتار احداث شد
آدرس ترمینال مراغه: میدان بسیج – پایانه بزرگ مسافربری باغ شهر مراغه
در 14 مهر ماه سال 1335 با ورود اولین قطار به مراغه، ایستگاه راهآهن این شهر افتتاح و موجبات شكوفائی منطقه را از لحاظ ترانزیتی و حمل و نقل فراهم ساخت.
هم اكنون راهآهن مراغه ـ ارومیه بطول 180 كیلومتر در دست اجراء میباشد كه بدینوسیله علاوه بر وصل آذربایجان غربی به حمل و نقل ریلی امكان اتصال مراغه به اروپا نیز میسر میگردد.
علاوه برقطارهای حمل بار وسوخت روزانه بیش از پنج قطار مسافربری از این ایستگاه شهرهای تهران ومشهد حرکت می کند.
دÙترÚ٠تÙÙ٠داÙشگاÙ
ÙÛست کتب در خصÙص تارÛØ® Ù ÙرÙÙÚ¯ Ù
راغÙ
مراغه شهری در استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان ویژه مراغه است. این شهر در کنار رودخانه صوفیچای و در دامنه جنوبی کوه سهند گسترده شده است.
نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۷/۰۲/۱۶ منتشر شده و در تاریخ ۱۴۰۰/۰۲/۲۴ بهروزرسانی شده است.
مراغه با دارا بودن ۱۶۳٬۸۵۹ نفر جمعیت و ۲۵٫۹۷ کیلومتر مربع مساحت در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان آذربایجان شرقی پس از تبریز به شمار میرود این شهرستان همچنین دومین شهر باستانی آذربایجان بعد از ارومیه است. این شهر، در دورانهای گذشته تاریخ ایران، از نظر تاریخی، علمی و سیاسی مورد توجه بوده در دوران حکمرانان ایلخانی پایتخت ایران بوده است. خواجه نصیرالدین طوسی، وزیر هلاکوخان از پادشاهان ایلخانی، در سال۶۵۶ ه.ق رصدخانه مراغه را بنا نهاد که هماکنون بخش بسیار اندکی از آن باقیمانده و بسیاری از بنای آن تخریب شده است.
شهرستان مراغه که یکی از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی محسوب میشود، دارای ۳۰۰ اثر تاریخی و تپههای باستانی است که جزو ۱۰ شهرستان دارای بافت غنی تاریخی و فرهنگی در کشور است. با کجارو همراه باشید.
استان مراغه
شهرستان مراغه با وسعت ۲۱۸۶ كیلومتر مربع (۴٫۸ درصد مساحت استان) در ۱۳۰ کیلومتری تبریز واقع شده و از سمت شمال با شهرستان تبریز، از سمت شرق با شهرستانهای بستانآباد، هشترود و چاراویماق، از سمت غرب با شهرستانهای بناب، عجبشیر و ملکان ورزقان و از سمت جنوب با استان آذربایجان غربی هممرز است. (مشاهده روی نقشه)
عکس از وبسایت پول نیوز
این شهر از دوران قبل از اسلام آباد بوده است، اما قرنهای ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است، زمانی که پایتخت سلسلههای متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بوده است و در نهایت مرکز حکومت ایلخانی قرار داده شد. شهر مراغه با غنای بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و بیش از ۱۱۰ اثر ثبتی بازمانده از دورههای مختلف تاریخی، بستری مساعد برای پرورش ادیبان، دانشمندان و هنرمندان متعددی در طول تاریخ بوده و است.
بر اساس منابع تاریخی مراغه شهری مهم در دوران حكومت ماناها بوده و جزو سه ایالت مهم آذربایجان قدیم و با نام اوئشدیش شناخته شده است. منابع تاریخی مراغه را زادگاه زرتشت نامیده و دانشمندان بر این باورند كه زرتشت در دامان كوه سهند كه در اوستا از آن با نام اسنوند یاد شده است متولد شده است. مراغه در سال ۶۱ هجری قمری به تصرف اعراب درآمد و از پایگاههای آنان به شمار میآمده است.
عکس از وبسایت ایلیا گشت
مراغه از دو قسمت مجزا تشكیل شده است. بخش شمالی كه شامل دامنههای جنوبی ارتفاعات سهند است، بهصورت كوهستانی و ناهموار بوده و بخش مركزی و جنوبی شهرستان، بهصورت دشت و جلگه است. توده كوهستانی سهند از مهمترین عوارض توپوگرافیک شهرستان محسوب میشود كه دامنههای جنوبی این كوهستان پیكربندی بخش عمدهای از شهرستان را تشكیل میدهد. شیب عمومی زمین در این شهرستان از شمال به جنوب است و سه رودخانه لیلانچای، مردقچای، صوفیچای از رودخانههای مهم تأمینكننده آب كشاورزی شهرستان هستند. شهرستان مراغه از لحاظ وضع آب و هوا معتدل (متمایل به سردی) و نسبتا مرطوب است و هوای قسمتهای جلگه و کنار دریاچه گرمسیر و در قسمتهای کوهستانی معتدل است. هوای بخش سراجو بهطور کلی معتدل و در سایر بخشها در قسمتی سرد و در قسمتی معتدل است.
عکس از وبسایت Wikimapia
شهرستان مراغه یکی از بزرگترین شهرستانهای آذربایجان شرقی است که قدمت بسیاری از اماکن تاریخی آن به چندین هزار سال میرسد، تا جایی که از این شهرستان بهعنوان قطب تاریخی آذربایجان یاد میشود. این شهر دارای اماکن تاریخی و دیدنی بسیاری است که از جمله میتوان به: مقبره آقالار، موزه سنگنگارههای مراغه، آبهای گرم و سرد معدنی مراغه، دریاچه سد علویان، پل مردق و رودخانه مردق، گویجه قلعه، غارهای قیرخ کهل کهجوق، غار هامپوئیل، غارهای اطراف رصدخانه مراغه، معبد مهر مراغه، موزه ایلخانی، مقبره اوحدی، رصدخانه مراغه، گنبد غفاریه، گنبد مدور، گنبد کبود، گنبد سرخ، کلیسای هوانس، مسجد ملارستم مراغه و… اشاره کرد.
عکس از وبسایت Wikimapia
این معبد با قدمت دوره اشکانی و ساسانی برای پرستش خورشید و برگزاری آیین مهرپرستی در عمق زمین كنده شده و بهجز ورودی دالان راه دیگری ندارد. این اثر در حدود قرن هشتم دچار تغییراتی شده وقف اصلی نیایشگاه آن دست كاری شده است. این معبد تاریخی از نظر حجم كار، دقت و هنری كه در حجاری آن به كار رفته در شمار نمونههای ارزنده نیایشگاههای كهن سرزمین ایران است.
معبد مهر یا همان معبد مهر ورجوی مراغه که باید آن را در ردیف یکی از نخستین سکونتگاهها و معابد بشر پیش از تاریخ محسوب کرد از تاریخ ناگفته مراغه حکایت دارد. این معبد در زیر یک گورستان تاریخی قرار دارد و با خاکبرداری، بخشهایی از آن، خود را نمایان کرده، اما همچنان بخش عمدهای از آن در زیر خاک قرار دارد.
مهر یا میترا خدایی بوده كه پرستش او در غرب تا شمال انگلستان و در شرق تا هند، هزاران سال رواج داشته است و هنوز هم مورد احترام زردشتیان است. پیروان مهر او را فرشته مهر و دوستی و عهد و پیمان و مظهر فروغ و روشنایی میپنداشتهاند. آنها بر این عقیده بودند كه مهر در غاری متولد شده است از اینرو هر جا غاری مییافتند، در آن به پرستش و نیایش مهر میپرداختند و آن مكان را «مهرابه» میگفتند.
نیایشگاه زیرزمینی مهر در روستای ورجوی واقع شده و پیروان آیین مهر، آن را با تراشیدن قطعه سنگی عظیم از جنس شیست با دهانهای به عرض پنج متر به وجود آوردهاند. این بنا را از نظر حجم كار و دقت هنرمندانی كه در امر حجاری آن دخیل بودهاند میتوان جزء نمونههای ارزنده ستایشگاههای كهن دانست.طبق تحقیقات و بررسیها معلوم شده كه در این معبد آرامگاه یكی از علمای بنام و با تقوی مراغه یعنی آخوند ملا معصوم مراغهای قرار دارد كه بعد از وفاتش در این معبد دفن شده است.
عکس از وبسایت Wikimapia
گنبد سرخ مراغه یکی از قدیمیترین بناهای موجود در شهر مراغه است که در قسمت جنوب غربی شهر قرار دارد. نام بانی بنا و تاریخ احداث آن را میتوان از کتیبه جبهه شمالی و نام سازنده آن را از کتیبه غربی ملاحظه کرد. آنچه از این کتیبهها برداشت میشود این است که بنای گنبد سرخ در سال ۵۴۲ هجری قمری به دستور عبدالعزیزبن محمودبن سعد یدیم و بهوسیله بنی بکر محمد بن بندان بن محسن معمار ساخته شده است.
آرامگاهی که امروز تحت نام گنبد سرخ شناخته شده مانند مجسمه زیبایی است که سر و دست او شکسته باشد. قسمت خارجی پوشش آن از میان رفته و در جدارههایش سوراخهایی برای روشنایی تعبیه کردهاند، و به این مناسبت قسمتی از کتیبههای آن خراب شده. و قسمتهای پایین بنا به هم ریخته و بیم آن میرود که رطوبت در آن اثر کند و آرامگاه را از پا بیندازد.
بهطور کلی گنبد سرخ بنایی مربع شکل است متشکل از سردابه و اتاق اصلی که روی سکوی سنگی قرار دارد و بهوسیله هفت ردیف پله میتوان به آن دسترسی یافت. پنج پله در جلوی سکو واقع شده و پله ششم و هفتم جز آستانه درگاه محسوب میشوند. ورودی گنبد سرخ بهسوی شمال باز میشود و شامل درگاه بلند و زیبایی است که آجرکاری پر نقش و نگار ظریفی همراه با کاشیهای فیروزهای که تازه در معماری سلجوقی متداول شده بود زینت یافته است.
از ظواهر امر اینچنین بر میآید که مقبره اصلی در درون دخمه قرار داشته و اتاق فوقانی، مسجد کوچکی بوده که پخش نذورات و قرائت قرآن در آن صورت میگرفته است.
عکس از وبسایت Wikimapia
گنبد غفاریه در شمالغربی شهر مراغه و در کنار رودخانه صوفی چای قرار گرفته است این گنبد نیز یکی دیگر از مزارهای پنجگانه مراغه است که در زمان حکومت ایلخانیان و توسط سلطان ابوسعید بهادرخان در فاصله بین سالهای ۷۲۵ و ۷۲۸ قمری ساخته شده است. گنبد غفاریه بنایی مربع و آجری است که بر بالای سکویی سنگی و سردابه دخمهای عمیقی استوار است.
گنبد غفاریه با الهام از گنبد سرخ مراغه ساخته شده و بهشکل مربع آجری است که روی سکو و بر فراز دخمهای استوار شده است و چهار گوشه آن بوسیله ستونهایی که دارای تزیینات آجری است، زینت یافته است.
در این گنبد تمامی خطوط، ریحان است. کاشیهای این بنا مخلوطی از رنگ آبی دریایی و آسمانی است. رنگ حروف کتیبهها سیاه بوده و بر متن سفید دیوار با شاخ و برگ فیروزه قرار دارند. بالای طاق نمای مرکزی ایوان بزرگ، کتیبهای سه خطی دیده میشود.
وجه تسمیه بنا بر اساس آنچه که از متون تاریخی برمیآید چنین است که عارفی به نام “نظامالدین احمد بن حسینالغفاری” در زمان فرمانروایی “سلطان یعقوب بن حسنبیگ آققویونلو” هنگام مراجعت از حج، عمارتی در نزدیکی این بنا احداث و املاک و باغی جهت مصارف آن وقف کرد. به همین جهت این عمارت و بناهای وابسته و همچنین برج مزبور بنام وی به “غفاریه” شهرت یافت.
عکس از وبسایت مراغه
برج مدور مراغه از بناهای تاریخی مراغه است که در دوره سلجوقیان و در فاصله ده متری شمال گنبد کبود مراغه در خیابان موسوی بنا شده است گنبد مدور مراغه دومین مزار از قبرهای پنج گانه مراغه است که مزاری کاملا ناشناخته است. این گنبد که دارای پلانی مدور است شامل دو طبقه سردابه و نمازگاه است که با استفاده از مصالح سنگهای آهکی و حجاری شده و آجرهای خشتی و ساروج ساخته شده است. روی کتیبه برج به خط کوفی تاریخ احداث بنا سال ۵۶۳ هجری است، ولی درباره نام بانی و مدفون داخل آن هیچگونه اطلاعی در دست نیست و مزاری کاملا ناشناخته است. در لغتنامه دهخدا مدور این طور معنی شده است : گنبد مدور، کنایه از آسمان است.
بنای گنبد مدور مراغه ظاهری ساده دارد و نظیر نوعی برج دفاعی است كه فاقد تزیینات است. فقط درب ورودی آن با نقوشی مشابه نمای اصلی گنبد سرخ آذین شده است. ارزش بنا در این است که ترقی و تکامل نمای مینایی را طی دوران کوتاه میان تاریخ احداث این بنا و تاریخ ساخت گنبد سرخ نشان میدهد. این بنای آجری بروی سکوی بلندی از سنگ که سردابی در میان دارد، قرار گرفته است.
در فاصله ده متری گنبد مدور، برج ده ضلعی بسیار زیبایی خودنمایی میکند که به گنبد کبود مراغه یا مقبره مادر هلاکو معروف است.
استان مراغه
عکس از وبسایت Wikimapia
گنبد کبود از بناهای دوره سلجوقیان در شهر مراغه است و سومین مزار از قبرهای پنج گانه مراغه که قبر مادر هلاکو نیز نامیده میشود تزیینات به کار رفته در این بنا در مقایسه با سایر بناهای دوره سلجوقیان و ایلخانان مغول کم نظیر است درباره زمان احداث گنبد کبود نظرات دیگری نیز وجود دارد، عدهای آن را مربوط به زمان مغول می دانند و عدهای تاریخ بنای برج را مربوط به قبل از هلاکوخان ذکر کردهاند با این اوصاف میتوان تاریخ بنا با توجه به نظرات مختلفی که در مورد صحت وجود قبر مادر هلاکو، در این گنبد مطرح است، احتمالا در فاصله سالهای ۵۸۲ و ۶۵۲ است. این برج ده متر با برج مدور فاصله دارد.
گنبد کبود مراغه ده پهلو است و دارای گنبدی مخروطی بوده که در گذر زمان از بین رفته است. این گنبد از دو بخش سردابه و اتاق اصلی تشکیل شده است. از کتیبهٔ گچبری شده داخل سردابه احتمال میرود گنبد کبود بهعنوان یک برج مقبره ساخته شده باشد، به همین دلیل این گنبد به قبر مادر هلاکوخان نیز شهرت یافته است. کلماتی همچون “الله”، “والحمد” و … با فرمهای مختلف به خط کوفی و به روشهای استامبی از عناصر تزیینی نقش بسته بر دیوارههای سردابه برج هستند.
عکس از وبسایت مراغه
کلیسای سورب هوانس مراغه یکی از کلیساهای ارامنه کاتولیک است و نام آن برگرفته از اسم یکی از حواریون عیسی بنام یوحنا که ارامنه به آن «هوانس» میگویند گرفته شده است، کلیسای سورب هوانس در داخل شهر مراغه واقع شده و تنها کلیسای موجود در این شهر است. تاریخ بنای آن را قرن ۵ و ۶ میلادی میدانند. بنای اصلی کلیسا بارها بر اثر عوامل مختلف تخریب شد و بنای فعلی در سال ۱۸۴۰ میلادی به ابتکار سردار سامسون خان و توسط معماران روسی و فرانسوی ساخته شد.
کلیسای هوانس مراغه در دوران حکومت ایلخانان مغول از موقعیت خاصی برخوردار بوده، ولی در زمان حاضر این کلیسا بهدلیل مهاجرت ارامنه به تهران و شهرهای دیگر عملا بدون استفاده باقی مانده است.
کلیسای هوانس شامل سه بخش محل اسکان اسقف اعظم، مدرسه و روشن کردن شمع وعود است که برخلاف عرف رایج در کلیساسازی، دارای پلان مربع القاعده است. مدخل این کلیسا در ضلع غربی و ورود به داخل آن از طریق درگاه زیر تاق گنبدی صورت میگیرد. سردر ورودی کلیسا دارای گنبد رک هرمی با روکش شیروانی است و ناقوس کلیسا نیز در این محل واقع شده است.
مراغه شهری است که با توجه به موقعیت ممتاز جغرفیایی آن و قرار گرفتن در منطقه سر سبز آذربایجان و در کنار دامنه سهند و با درختان سر به فلک کشیده با انواع میوههای گوناگون بستر مناسبی را برای به وجود آمدن انواع سوغاتی فراهم کرده است. وفور محصولات مورد توجه مردم سختکوش و خوشذوق و سلیقه مراغهای قرار گرفته است و بهترین استفاده را از این فرصت کردهاند و سوغاتیهای مختلفی را در نوع و شکلهای گوناگون برای مراغه رقم زدهاند. بارزترین سوغاتیهای مراغه صابون و سجوق مراغه است. سایر سوغات مراغه نیز در بیشتر شهرهای کشور با نام مراغه شناخته شده است. قابل ذکر است که سوغات مراغه هیچگاه از چشم گردشگران و مهمانان داخلی و خارجی به دور نمانده و با طمع لذیذش کام آنها را شیرین میکند و کمتر کسی پیدا میشود که از مراغه با دست خالی به وطن خود باز گردد.
عکس از وبسایت مکانبین
تا پیش از تولید صابونهای صنعتی، در بیشتر شهرهای ایران مردم از صابون مراغه استفاده میكردند و هماكنون نیز در بازار سنتی همه شهرهای ایران، صابونهای سنتی مراغه طرفداران زیادی دارد. این صابون از دنبه گوسفند و سود سوزآور تشكیل شده و در ساخت آن از مواد شیمیایی استفاده نمیشود. امروزه نیز با وجود رواج صابونهای صنعتی، این نوع صابون همچنان بهعنوان یكی از شویندههای سنتی رایج میان خانوادههای ایرانی مورد استفاده است. صابون مراغه در سه رنگ سفید، زرد و سیاه تولید میشود و معروفترین نوع آن صابون زرد است. تنها فرق صابون زرد و سفید در رنگ آنهاست ولی صابون سیاه از ضایعات این صابونها به وجود میآید و قدرت پاک كنندگی آن نسبت به بقیه كمتر است. در برخی موارد به تركیبات صابون سیاه، سدر و رنگ حنا اضافه میشود كه در این صورت صابونی مناسب برای رفع شوره سر، ریزش مو و تقویت پیاز مو است.
عکس از وبسایت Wikimapia
بهدلیل وجود باغهای فراوان در مراغه و روستاهای اطراف آن فرصت مناسبی برای کشاورزان و باغداران قرار داده است که از محصولات خود در شکلهای مختلف از جمله بهصورت خشکبار استفاده کنند. محصولات خشكباری كه از دیرباز در این منطقه تهیه میشود عبارتاند از: گونههای مختلف كشمش, مغز بادام و گردو، فندق، قیسی، آلوچه و غیره.
این مصولات با كیفیتی بینظیر و تناژ بالا در كارخانههای بستهبندی مراغه تنظیف و بستهبندی و صادر میشود. قابل ذكر است كه مراغه در پرورش سیب و انگور و خشكبار، شهرت جهانی دارد و محصولات آن به كشورهای اروپایی صادر میشود.
عکس از وبسایت Wikimapia
طبیعت وحشی و دست نخورده دامنه سهند با گلهای خوش عطر و گوناگون, زنبور عسلها را به سوی خود میخواند و بهترین عسلها را رایگان به آنها تقدیم میكند كه از بهترین عسلهای دنیا میتوان عسل دامنه سهند را نام برد. عسل دامنه سهند بهوفور در این مراغه تهیه میشود و تامین كننده عسل بازارهای داخلی و خارجی است و در سایه همین كیفیت و مرغوبیت، عسل مراغه مورد تایید استاندارد مواد غذایی كشور سوئد و دیگر كشورهای اروپایی شده است.
عکس از وبسایت مراغه
گروهی دیگر از شیرینیپزان مراغه در كارگاههای خود علاوه بر تهیه آب نبات و شاخه نبات، شیرینیهای مخصوصی برای استفاده بههمراه چای تهیه میكنند كه در اصطلاح محلی به آن چای شیرینی سی گفته میشود كه بسیار خوش مزه بوده و محصولی است كه امروزه فقط در مراغه تهیه میشود.
عکس از وبسایت سرآشپز پاپیون
باغداران مراغهای هر ساله در آغاز فصل پاییز پس از برداشت انگور بخشی از این محصول را بهصورت شیره انگور که دوشاب نیز گفته میشود تهیه میكنند. دوشاب كه از انگورهای این منطقه تهیه میشود بهدلیل نوع خاک و آب و هوای مناسب بسیار مرغوب و انحصاری است و کمتر میتوان نظیر آن را با این طعم در جای دیگری بهدست آورد.
عکس از وبسایت Wikimapia
از بین انواع شیرینیهای مراغه نوعی از شیرینی خوش طعم مراغه كه با شیره انگور پخته میشود, باسلوق و سجوق مراغه است كه در كارگاههای شیرینی پزی به شیوه سنتی تهیه شده و پس از بستهبندی در بازارهای مراغه بهعنوان یكی از سوغات مراغه به مردم عرضه میشود.
از شیرینیهای دیگر مراغه میتوان به لوزینهها و قرابیههایی كه از مغز گردو و بادام تهیه میشوند اشاره كرد. با اینكه در مناطق دیگر آذربایجان این شیرینیها تهیه میشود ولی همچنان به نام مراغه زینت بخش بازارها و سفرهها بهخصوص سفره هفتسین است.
حلواهای مراغه كه تهیه شده از شیره انگور و مغز گردو و آرد نخود است بهطوری از دست حلواپزان ماهر و با تجربه مراغهای بیرون میآید كه همیشه خورندگان آن مزهاش را به یاد دارند. این حلوا نیز از دیگر شیرینیها و سوغاتیهای منحصربهفرد مراغه است.
var head=document.getElementsByTagName(“head”)[0];var script=document.createElement(“script”);script.type=”text/javascript”;script.async=1;script.src=”https://s1.mediaad.org/serve/kojaro.com/loader.js”;head.appendChild(script);
var suggestJsonList={“title”:”مقاصد پیشنهادی”,”suggest”:[{title:”تهران، ایران”,slug:”/dir/تهران-118-ci/”},{title:”مشهد، ایران”,slug:”/dir/mashhad-28516-ci/”},{title:”کیش، ایران”,slug:”/dir/kish-435-ci/”},{title:”شیراز، ایران”,slug:”/dir/shiraz-262-ci/”},]};
var attractionDefault=[{“id”:435,”title”:”کیش”,”slug”:”Kish”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:57,”title”:”اصفهان”,”slug”:”Isfahan”,”provinceSlug”:”esfahan”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان اصفهان”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:262,”title”:”شیراز”,”slug”:”Shiraz”,”provinceSlug”:”Fars”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان فارس”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:28355,”title”:”قشم”,”slug”:”Qeshm”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:44,”title”:”اردبیل”,”slug”:”ardabil”,”provinceSlug”:”Ardabil”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان اردبیل”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:20015,”title”:”سرعین”,”slug”:”Sarein”,”provinceSlug”:”Ardabil”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان اردبیل”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:361,”title”:”آستارا”,”slug”:”astara”,”provinceSlug”:”Gilan”,”countrySlug”:”iran”,”countryTitle”:”ایران”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان گیلان”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:25463,”title”:”آنتالیا”,”slug”:”antalya”,”provinceSlug”:”Antalya”,”countrySlug”:”turkey”,”countryTitle”:”ترکیه”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان آنتالیا”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:113256,”title”:”گرجستان”,”slug”:”georgia”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”countryTitle”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:1},{“id”:113350,”title”:”ارمنستان”,”slug”:”armenia”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”countryTitle”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:1},{“id”:27047,”title”:”باکو”,”slug”:”Baku”,”provinceSlug”:”baku”,”countrySlug”:”azerbaijan-republic”,”countryTitle”:”جمهوری آذربایجان”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”بخش باکو”,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:3},{“id”:113230,”title”:”بلغارستان”,”slug”:”bulgaria”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”countryTitle”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”isRecentlySearch”:false,”attractionInfoType”:1}];
var tourDefault=[{“id”:344,”title”:”تور استانبول”,”slug”:”استانبول”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:3,”tagCount”:7,”tourInfoType”:5},{“id”:586,”title”:”تور کیش”,”slug”:”کیش”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:547,”title”:”تور مشهد”,”slug”:”مشهد”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:345,”title”:”تور آنتالیا”,”slug”:”انتالیا”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:324,”title”:”تور دبی”,”slug”:”دبی”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:319,”title”:”تور ارمنستان”,”slug”:”ارمنستان”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:584,”title”:”تور قشم”,”slug”:”قشم”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:3,”tagCount”:7,”tourInfoType”:5},{“id”:554,”title”:”تور چابهار”,”slug”:”چابهار”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:398,”title”:”تور گرجستان”,”slug”:”گرجستان”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:6,”title”:”تور کویر گردی”,”slug”:”کویرگردی”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:1,”tourInfoType”:6},{“id”:522,”title”:”تور اروپا”,”slug”:”اروپا”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:445,”title”:”تور آفریقا”,”slug”:”افریقا”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:338,”title”:”تور تایلند”,”slug”:”تایلند”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:0,”tourInfoType”:5},{“id”:5,”title”:”تور طبیعتگردی”,”slug”:”طبیعت-گردی”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:1,”tourInfoType”:6},{“id”:9,”title”:”تور کریسمس ۲۰۲۲”,”slug”:”تور-کریسمس”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:null,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:null,”tourCount”:0,”categoryCount”:0,”tagCount”:1,”tourInfoType”:6}];
var hotelDefault=[{“id”:118,”title”:”تهران”,”slug”:”تهران”,”provinceSlug”:”Tehran”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان تهران”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:28516,”title”:”مشهد”,”slug”:”Mashhad”,”provinceSlug”:”Razavi-Khorasan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان خراسان رضوی”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:57,”title”:”اصفهان”,”slug”:”Isfahan”,”provinceSlug”:”esfahan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان اصفهان”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:262,”title”:”شیراز”,”slug”:”Shiraz”,”provinceSlug”:”Fars”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان فارس”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:30425,”title”:”تبریز”,”slug”:”Tabriz”,”provinceSlug”:”East-Azerbaijan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان آذربایجان شرقی”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:435,”title”:”کیش”,”slug”:”Kish”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:28355,”title”:”قشم”,”slug”:”Qeshm”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:453,”title”:”یزد”,”slug”:”Yazd”,”provinceSlug”:”Yazd”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان یزد”,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:3},{“id”:3,”title”:”استان اردبیل”,”slug”:”Ardabil”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:2},{“id”:27,”title”:”استان مازندران”,”slug”:”Mazandaran”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:2},{“id”:25,”title”:”استان گیلان”,”slug”:”Gilan”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”hotelInfoType”:2}];
var internalCityList={isRtl:true,results:[{label:”تهران (Thr)”,code:”thr”,cityTitle:”تهران”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”اصفهان (Ifn)”,code:”ifn”,cityTitle:”اصفهان”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”مشهد (Mhd)”,code:”mhd”,cityTitle:”مشهد”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”کیش (Kih)”,code:”kih”,cityTitle:”کیش”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”اهواز (Awz)”,code:”awz”,cityTitle:”اهواز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”شیراز (Syz)”,code:”syz”,cityTitle:”شیراز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”تبریز (Tbz)”,code:”tbz”,cityTitle:”تبریز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”بندر عباس (Bnd)”,code:”bnd”,cityTitle:”بندر عباس”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”قشم (Gsm)”,code:”gsm”,cityTitle:”قشم”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رشت (Ras)”,code:”ras”,cityTitle:”رشت”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”مراغه (Acp)”,code:”acp”,cityTitle:”مراغه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خوی (Khy)”,code:”khy”,cityTitle:”خوی”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ماکو (Imq)”,code:”imq”,cityTitle:”ماکو”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ارومیه (Omh)”,code:”omh”,cityTitle:”ارومیه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”اردبیل (Adu)”,code:”adu”,cityTitle:”اردبیل”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”پارس آباد (Pfq)”,code:”pfq”,cityTitle:”پارس آباد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کاشان (Kks)”,code:”kks”,cityTitle:”کاشان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرج (Pyk)”,code:”pyk”,cityTitle:”کرج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ایلام (Iil)”,code:”iil”,cityTitle:”ایلام”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بوشهر (Buz)”,code:”buz”,cityTitle:”بوشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خارک (Khk)”,code:”khk”,cityTitle:”خارک”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”عسلویه (Pgu)”,code:”pgu”,cityTitle:”عسلویه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”شهرکرد (Cqd)”,code:”cqd”,cityTitle:”شهرکرد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”طبس (Tcx)”,code:”tcx”,cityTitle:”طبس”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بیرجند (Xbj)”,code:”xbj”,cityTitle:”بیرجند”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سبزوار (Afz)”,code:”afz”,cityTitle:”سبزوار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بجنورد (Bjb)”,code:”bjb”,cityTitle:”بجنورد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”آبادان (Abd)”,code:”abd”,cityTitle:”آبادان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”دزفول (Def)”,code:”def”,cityTitle:”دزفول”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”مسجد سلیمان (Qmj)”,code:”qmj”,cityTitle:”مسجد سلیمان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بندر ماهشهر (Mrx)”,code:”mrx”,cityTitle:”بندر ماهشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”امیدیه (Akw)”,code:”akw”,cityTitle:”امیدیه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زنجان (Jwn)”,code:”jwn”,cityTitle:”زنجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سمنان (Snx)”,code:”snx”,cityTitle:”سمنان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”شاهرود (Rud)”,code:”rud”,cityTitle:”شاهرود”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ایرانشهر (Ihr)”,code:”ihr”,cityTitle:”ایرانشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”چابهار (Zbr)”,code:”zbr”,cityTitle:”چابهار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زابل (Acz)”,code:”acz”,cityTitle:”زابل”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زاهدان (Zah)”,code:”zah”,cityTitle:”زاهدان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”جهرم (Jar)”,code:”jar”,cityTitle:”جهرم”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”فسا (Faz)”,code:”faz”,cityTitle:”فسا”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”لار (Lrr)”,code:”lrr”,cityTitle:”لار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”لامرد (Lfm)”,code:”lfm”,cityTitle:”لامرد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سنندج (Sdg)”,code:”sdg”,cityTitle:”سنندج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بم (Bxr)”,code:”bxr”,cityTitle:”بم”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”جیرفت (Jyr)”,code:”jyr”,cityTitle:”جیرفت”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رفسنجان (Rjn)”,code:”rjn”,cityTitle:”رفسنجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سیرجان (Syj)”,code:”syj”,cityTitle:”سیرجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرمان (Ker)”,code:”ker”,cityTitle:”کرمان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرمانشاه (Ksh)”,code:”ksh”,cityTitle:”کرمانشاه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”گرگان (Gbt)”,code:”gbt”,cityTitle:”گرگان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کلاله (Klm)”,code:”klm”,cityTitle:”کلاله”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ساری (Sry)”,code:”sry”,cityTitle:”ساری”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”نوشهر (Nsh)”,code:”nsh”,cityTitle:”نوشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رامسر (Rzr)”,code:”rzr”,cityTitle:”رامسر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”اراک (Ajk)”,code:”ajk”,cityTitle:”اراک”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بندرلنگه (Bdh)”,code:”bdh”,cityTitle:”بندرلنگه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”جزیره لاوان (Lvp)”,code:”lvp”,cityTitle:”جزیره لاوان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”همدان (Hdm)”,code:”hdm”,cityTitle:”همدان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”یزد (Azd)”,code:”azd”,cityTitle:”یزد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خرم آباد (Khd)”,code:”khd”,cityTitle:”خرم آباد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”یاسوج (Yes)”,code:”yes”,cityTitle:”یاسوج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”گچساران (Gch)”,code:”gch”,cityTitle:”گچساران”,isFeatured:false,airports:null,},],};var destinationInternalCityList={isRtl:true,results:[{label:”مشهد (Mhd)”,code:”mhd”,cityTitle:”مشهد”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”تبریز (Tbz)”,code:”tbz”,cityTitle:”تبریز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”تهران (Thr)”,code:”thr”,cityTitle:”تهران”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”جزیره کیش (Kih)”,code:”kih”,cityTitle:”جزیره کیش”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”شیراز (Syz)”,code:”syz”,cityTitle:”شیراز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”اهواز (Awz)”,code:”awz”,cityTitle:”اهواز”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”قشم (Gsm)”,code:”gsm”,cityTitle:”قشم”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”اصفهان (Ifn)”,code:”ifn”,cityTitle:”اصفهان”,isFeatured:true,airports:null,},{label:”چابهار (Zbr)”,code:”zbr”,cityTitle:”چابهار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زنجان (Jwn)”,code:”jwn”,cityTitle:”زنجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زابل (Acz)”,code:”acz”,cityTitle:”زابل”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”گچساران (Gch)”,code:”gch”,cityTitle:”گچساران”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”اراک (Ajk)”,code:”ajk”,cityTitle:”اراک”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرمانشاه (Ksh)”,code:”ksh”,cityTitle:”کرمانشاه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کاشان (Kks)”,code:”kks”,cityTitle:”کاشان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سیرجان (Syj)”,code:”syj”,cityTitle:”سیرجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ارومیه (Omh)”,code:”omh”,cityTitle:”ارومیه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”دزفول (Def)”,code:”def”,cityTitle:”دزفول”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”عسلویه (Pgu)”,code:”pgu”,cityTitle:”عسلویه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”طبس (Tcx)”,code:”tcx”,cityTitle:”طبس”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ماکو (Mku)”,code:”mku”,cityTitle:”ماکو”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ایرانشهر (Ihr)”,code:”ihr”,cityTitle:”ایرانشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”جهرم (Jar)”,code:”jar”,cityTitle:”جهرم”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خارک (Khk)”,code:”khk”,cityTitle:”خارک”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خوی (Khy)”,code:”khy”,cityTitle:”خوی”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”شاهرود (Rud)”,code:”rud”,cityTitle:”شاهرود”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرج (Pyk)”,code:”pyk”,cityTitle:”کرج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کلاله (Klm)”,code:”klm”,cityTitle:”کلاله”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”لامرد (Lfm)”,code:”lfm”,cityTitle:”لامرد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ابوموسی (Aeu)”,code:”aeu”,cityTitle:”ابوموسی”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”آغاجاری (Akw)”,code:”akw”,cityTitle:”آغاجاری”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”فسا (Faz)”,code:”faz”,cityTitle:”فسا”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”آبادان (Abd)”,code:”abd”,cityTitle:”آبادان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”اردبیل (Adu)”,code:”adu”,cityTitle:”اردبیل”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ایلام (Iil)”,code:”iil”,cityTitle:”ایلام”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بجنورد (Bjb)”,code:”bjb”,cityTitle:”بجنورد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بم (Bxr)”,code:”bxr”,cityTitle:”بم”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بندر عباس (Bnd)”,code:”bnd”,cityTitle:”بندر عباس”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بندر لنگه (Bdh)”,code:”bdh”,cityTitle:”بندر لنگه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بندر ماهشهر (Mrx)”,code:”mrx”,cityTitle:”بندر ماهشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بوشهر (Buz)”,code:”buz”,cityTitle:”بوشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”بیرجند (Xbj)”,code:”xbj”,cityTitle:”بیرجند”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”پارس آباد (Pfq)”,code:”pfq”,cityTitle:”پارس آباد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”خرم آباد (Khd)”,code:”khd”,cityTitle:”خرم آباد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رامسر (Rzr)”,code:”rzr”,cityTitle:”رامسر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رشت (Ras)”,code:”ras”,cityTitle:”رشت”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”رفسنجان (Rjn)”,code:”rjn”,cityTitle:”رفسنجان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”زاهدان (Zah)”,code:”zah”,cityTitle:”زاهدان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سبزوار (Afz)”,code:”afz”,cityTitle:”سبزوار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”سنندج (Sdg)”,code:”sdg”,cityTitle:”سنندج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”شهرکرد (Cqd)”,code:”cqd”,cityTitle:”شهرکرد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”گرگان (Gbt)”,code:”gbt”,cityTitle:”گرگان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”لار (Lrr)”,code:”lrr”,cityTitle:”لار”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”مراغه (Acp)”,code:”acp”,cityTitle:”مراغه”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”نوشهر (Nsh)”,code:”nsh”,cityTitle:”نوشهر”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”همدان (Hdm)”,code:”hdm”,cityTitle:”همدان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”کرمان (Ker)”,code:”ker”,cityTitle:”کرمان”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”یزد (Azd)”,code:”azd”,cityTitle:”یزد”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”ساری (Sry)”,code:”sry”,cityTitle:”ساری”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”یاسوج (Yes)”,code:”yes”,cityTitle:”یاسوج”,isFeatured:false,airports:null,},{label:”جیرفت (Jyr)”,code:”jyr”,cityTitle:”جیرفت”,isFeatured:false,airports:null,},],};var externalCityList={isRtl:true,results:[{label:”بانکوک,تایلند”,code:”BKKALL”,cityTitle:”بانکوک”,isFeatured:true,airports:[{label:”بینالمللی دن موئنگ(dmk)”,code:”DMK”,cityTitle:”بانکوک”},{label:”سووارنابومی(bkk)”,code:”BKK”,cityTitle:”بانکوک”},],},{label:”بارسلونا,اسپانیا”,code:”BCNALL”,cityTitle:”بارسلونا”,isFeatured:true,airports:[{label:”بارسلونا(bcn)”,code:”BCN”,cityTitle:”بارسلونا”},],},{label:”استانبول,ترکیه”,code:”ISTALL”,cityTitle:”استانبول”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه جدید استانبول(ist)”,code:”IST”,cityTitle:”استانبول”,},{label:”فرودگاه صبیحه گوکچن استانبول(saw)”,code:”SAW”,cityTitle:”استانبول”,},],},{label:”پاریس,فرانسه”,code:”PARALL”,cityTitle:”پاریس”,isFeatured:true,airports:[{label:”تیلی(bva)”,code:”BVA”,cityTitle:”پاریس”},{label:”شارل دو گول(cdg)”,code:”CDG”,cityTitle:”پاریس”},{label:”اورلی(ory)”,code:”ORY”,cityTitle:”پاریس”},],},{label:”پوکت,تایلند”,code:”HKTALL”,cityTitle:”پوکت”,isFeatured:true,airports:[{label:”بینالمللی پوکت(hkt)”,code:”HKT”,cityTitle:”پوکت”},],},{label:”تفلیس,گرجستان”,code:”TBSALL”,cityTitle:”تفلیس”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه بینالمللی تفلیس(tbs)”,code:”TBS”,cityTitle:”تفلیس”,},],},{label:”تهران,ایران”,code:”THRALL”,cityTitle:”تهران”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه بینالمللی امام خمینی(ika)”,code:”IKA”,cityTitle:”تهران”,},],},{label:”ونکوور,کانادا”,code:”YVRALL”,cityTitle:”ونکوور”,isFeatured:true,airports:[{label:”کول هاربور سیپلین بیس(cxh)”,code:”CXH”,cityTitle:”ونکوور”,},{label:”ابتسفرد(yxx)”,code:”YXX”,cityTitle:”ونکوور”},{label:”بینالمللی ونکوور(yvr)”,code:”YVR”,cityTitle:”ونکوور”},],},],};var destinationExternalCityList={isRtl:true,results:[{label:”بانکوک,تایلند”,code:”BKKALL”,cityTitle:”بانکوک”,isFeatured:true,airports:[{label:”بینالمللی دن موئنگ(dmk)”,code:”DMK”,cityTitle:”بانکوک”},{label:”سووارنابومی(bkk)”,code:”BKK”,cityTitle:”بانکوک”},],},{label:”بارسلونا,اسپانیا”,code:”BCNALL”,cityTitle:”بارسلونا”,isFeatured:true,airports:[{label:”بارسلونا(bcn)”,code:”BCN”,cityTitle:”بارسلونا”},],},{label:”استانبول,ترکیه”,code:”ISTALL”,cityTitle:”استانبول”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه جدید استانبول(ist)”,code:”IST”,cityTitle:”استانبول”,},{label:”فرودگاه صبیحه گوکچن استانبول(saw)”,code:”SAW”,cityTitle:”استانبول”,},],},{label:”پاریس,فرانسه”,code:”PARALL”,cityTitle:”پاریس”,isFeatured:true,airports:[{label:”تیلی(bva)”,code:”BVA”,cityTitle:”پاریس”},{label:”شارل دو گول(cdg)”,code:”CDG”,cityTitle:”پاریس”},{label:”اورلی(ory)”,code:”ORY”,cityTitle:”پاریس”},],},{label:”پوکت,تایلند”,code:”HKTALL”,cityTitle:”پوکت”,isFeatured:true,airports:[{label:”بینالمللی پوکت(hkt)”,code:”HKT”,cityTitle:”پوکت”},],},{label:”تفلیس,گرجستان”,code:”TBSALL”,cityTitle:”تفلیس”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه بینالمللی تفلیس(tbs)”,code:”TBS”,cityTitle:”تفلیس”,},],},{label:”تهران,ایران”,code:”THRALL”,cityTitle:”تهران”,isFeatured:true,airports:[{label:”فرودگاه بینالمللی امام خمینی(ika)”,code:”IKA”,cityTitle:”تهران”,},],},{label:”ونکوور,کانادا”,code:”YVRALL”,cityTitle:”ونکوور”,isFeatured:true,airports:[{label:”کول هاربور سیپلین بیس(cxh)”,code:”CXH”,cityTitle:”ونکوور”,},{label:”ابتسفرد(yxx)”,code:”YXX”,cityTitle:”ونکوور”},{label:”بینالمللی ونکوور(yvr)”,code:”YVR”,cityTitle:”ونکوور”},],},],};
var restaurantDefault=[{“id”:118,”title”:”تهران”,”slug”:”تهران”,”provinceSlug”:”Tehran”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان تهران”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:28516,”title”:”مشهد”,”slug”:”Mashhad”,”provinceSlug”:”Razavi-Khorasan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان خراسان رضوی”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:57,”title”:”اصفهان”,”slug”:”Isfahan”,”provinceSlug”:”esfahan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان اصفهان”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:262,”title”:”شیراز”,”slug”:”Shiraz”,”provinceSlug”:”Fars”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان فارس”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:30425,”title”:”تبریز”,”slug”:”Tabriz”,”provinceSlug”:”East-Azerbaijan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان آذربایجان شرقی”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:435,”title”:”کیش”,”slug”:”Kish”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:28355,”title”:”قشم”,”slug”:”Qeshm”,”provinceSlug”:”Hormozgan”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان هرمزگان”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:453,”title”:”یزد”,”slug”:”Yazd”,”provinceSlug”:”Yazd”,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:”استان یزد”,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:3},{“id”:3,”title”:”استان اردبیل”,”slug”:”Ardabil”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:2},{“id”:27,”title”:”استان مازندران”,”slug”:”Mazandaran”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:2},{“id”:25,”title”:”استان گیلان”,”slug”:”Gilan”,”provinceSlug”:null,”countrySlug”:”iran”,”cityTitle”:null,”provinceTitle”:null,”countryTitle”:”ایران”,”restaurantInfoType”:2}];
کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کجارو تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.
همین الان این ست کامل نوزادی رو سفارش بده
باقیمت های باورنکردنی گوشی بخرید
مراغه، شهری در استان سرسبز آذربایجان شرقی، سوغاتی معروف دارد که بر خلاف سوغات اکثر شهرهای ایران، نه خوردنی بوده و نه پوشیدنی.اگر به نان سنگکی های سنتی مراجعه کرده باشید، حتما یک صابون را کنار تخته چوبی آنها مشاهده کرده اید. این صابون، یکی از موارد استفاده آن در سنگک پزیهای کشور است. چرا که خمیرنان سنگک بسیار شل و غیرقابل انعطاف است و به همین علت هنگامی که در تنور قرار میگیرد تا پخته شود مقدار زیادی سنگ به آن میچسبد.
استان مراغه
به همین علت نانوایان سنگکی در تمام کشور صابون مراغه را با تخته چوبی در تنور، روی سنگها میکشند و این کار باعث میشود تا سنگها لغزنده شوند و خمیر به راحتی به آنها نچسبد و در نتیجه هنگامی که نان از تنور بیرون میآید مقدار کمتری سنگ با خود دارد.
این مطلب شما را با یکی از معروف ترین شوینده های کشور به نام صابون مراغه آشنا می کند.
صابون زرد مراغه، معروف ترین شوینده ایرانی ها
مراغه کجاست؟سرزمین چهار فصل پهناور ایران، یکی از بکر ترین مقصدهای گردشگری آسیا به شمار می رود و یکی از نقاط دیدنی آن، استان آذربایجان شرقی است.مراغه، یکی از شهرهای این استان حاصلخیز و سرسبز کشور بوده که در کنار رودخانه معروف صوفی چای و در دامنه جنوبی کوه سهند، گسترده شده است.
نقشه مراغه و مقصدهای گردشگری جذاب اطراف
مراغه، کم تر از ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و پس از تبریز، پر جمعیت ترین شهر این استان به نظر می رسد. مراغه را بعد از ارومیه، دومین شهر باستانی منطقه آذربایجان می دانند.مراغه از ۱۲۰۰ سال پیش در نوشته های مورخان و اسناد تاریخی مشاهده می شود و به گفته تاریخ نویسان، این شهر با نام هایی همچون افراه رود، افرازه روح و افرا هروذ، افرازه روز، افراز هارود، امداد هارود شناخته شده.«ویلسون»، سیاح انگلیسی در نوشته های خود، ار مراغه به عنوان «مراغا» یاد کرده است. وی، این نام را برداشتی از نام یک اسقف مشهور نسطوری به نام ماراغا می پندارد.برخی محققان نیز، نام مراغه را با نام «مارکیانا» که در کتاب تعلیمات جغرافیایی بطلمیوس، به دریاچه ارومیه اطلاق شده، مرتبط می داند.
مقصدهای SPA گردی در شهر صابون ایران
در دوره قاجار، مراغه در زمره ۱۰ شهر بزرگ و پر جمعیت ایران بوده که شهرهای: بناب، عجب شیر، ملکان، هشترودی، میاندوآل، مهاباد، آذر شهر، شاهین دژ و قره آغاج، از آن جمله است.استان آذربایجان، همانطور که قبلا در گزارشی اشاره کردیم، استان اولین ها به شمار می رود و مصداق آن نیز، شهر تبریز است.مراغه، هم نخستین کارخانه اسلحه سازی ایران را در تاریخ خود جای داد و هم نخستین کارخانه صابون سازی کشور. مراغه از نظر طبیعی و باستانی و تاریخی، یکی از مقصدهای بی نظیر گردشگری شمال غرب کشور محسوب می شود.
تصویر رصد خانه مراغه
بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی در مراغه، این شهر را در فهرست یکی از برترین شهرهای کشور از نظر آثار ملی ایران قرار داده است. معبد مهر، که آن را در ردیف یکی از نخستین سکونت گاه ها و معابد بشر پیش از تاریخ می دانند، در این منطقه قرار دارد و افتخار مراغه به شمار می رود.مراغه را علاوه بر صابون و رصد خانه، با ۵ بقعه می شناسند. «گنبد سرخ» که قدیمی ترین بقعه شهر است و «گنبد قرمز» هم نامیده می شود، بیش از ۱ هزار سال قدمت دارد.
برج مدور ، گنبد کبود مراغه، گنبد غفاریه و گوی برج، از جمله آثار باستانی به جا مانده در این شهر است که قدمت شهر را به رخ گردشگران داخلی و بین المللی می کشاند.
گنبد کبود مراغه، آرامگاه مادر هلاکوخان
مراغه را با نام رصد خانه می شناسند و هر وقت صبحت از رصد و رصد خانه در ایران می شود، نا خودآگاه به یاد خواجه نصیر الدین طوسی و ابوریحان بیرونی می افتیم.خواجه نصیر الدین طوسی، دانشمند ایرانی، کسی بود که موجبات ایجاد رصد خانه ای بر تپه ای در شمال غرب شهر را فراهم کرد. زیج ایلخانیان در رصد خانه مراغه خواجه نصیر الدین طوسی تدوین شد و یک مرکز علمی به نام در عصر خود گردید.
* مراغه کجاست؟ (2)
منبع:rooziato.com
دور دنیا با یک کلیک
بین بهترین ها انتخاب کن|شامپو بدون سولفات
سود 16برابری سرمایه در یک سال!
خرید اینترنتی پرواز لحظه آخری
وقتی تتربه بالاترین ارزش میرسه فروشنده باش
خرید واتر بمب موی کامان (27%-)
جدیدترین و شیکترین کفش و کوله بچگانه
کیف پول و والت ارز دیجیتال ورمز ارز+مبادله
استان مراغه
رزرو سریع وآسان محبوب ترین پروازهای چارتر
بهترین کلاس های آنلاین کنکور با کلاسینو
بلیط هواپیمارو هرجا میشه خریدولی ارزون نه!
خرید، فروش و تبدیل ارزهای دیجیتالی
شیکترین مبلمان کلاسیک برای خوش سلیقه ها
اینجا یکی از هتلهای کیشه! همین حالارزروکن
رزرو آنلاین ارزان ترین تور ترکیه
زیرساز تا تثبیت کننده آرایش باتخفیف70%
با یه سفر ارزان تو پاییز چطوری؟
هتلتان برای سفر به استانبول رو انتخاب کنید
با نوبان ،هیچ لحظه ای برای شروع دیر نیست
تور ارزان کیش با رزرواسیون بهترین هتل ها
کلاس آنلاین با کلاسینو خوبه
تور ارزان کیش با اقامت در بهترین هتل ها
جدیدترین ها رو با قیمت فوق العاه بخر!
دنیایی تخفیف انواع گوشی ها در شب یلدا
پوستی بی عیب ونقص با کرم های فول کاور
تور 1400 استانبول ◀پایین ترین قیمت رزرو
کالا ها و خدمات منتخب
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2021
سابقه تاریخی
شهر مراغه با غنای بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و بیش از ۱۱۰ اثر ثبتی بازمانده از دورههای مختلف تاریخی، بستری مساعد برای پرورش ادیبان، دانشمندان وهنرمندان متعددی در طول تاریخ بوده و هست. بر اساس منابع تاریخی مراغه شهری مهم در دوران حکومت ماناها بوده و جزو سه ایالت مهم آذربایجان قدیم و با نام اوئشدیش شناخته شده است. منابع تاریخی مراغه را زادگاه زرتشت نامیده و دانشمندان بر این باورند که زرتشت در دامان کوه سهند که در اوستا از آن با نام اسنوند یاد شده است متولد گردیده است. مراغه در سال ۶۱ هجری قمری به تصرف اعراب درآمد و از پایگاههای آنان به شمار میآمده است.
موقعیت جغرافیایی
شهرستان مراغه با وسعت ۲۱۸۶ کیلومتر مربع (۴٫۸ درصد مساحت استان) در ۱۳۰ کیلومتری تبریز واقع شده و از سمت شمال با شهرستان تبریز، از سمت شرق با شهرستانهای بستانآباد، هشترود و چاراویماق، از سمت غرب با شهرستانهای بناب، عجبشیر و ملکان ورزقان و از سمت جنوب با استان آذربایجان غربی هممرز است.
تقسیمات کشوری
استان مراغه
طبق آخرین تقسیمات کشوری شهرستان ویژه مراغه دارای دو بخش به نامهای مرکزی (شامل دهستانهای قرهناز، سراجوی غربی و سراجوی شمالی) و سراجو (شامل دهستانهای سراجوی شرقی، سراجوی جنوبی و قوریچای غربی)، دو نقطه شهری به نامهای مراغه و خداجو و ۱۷۸ آبادی میباشد.
جمعیت
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰، جمعیت شهرستان مراغه در حدود ۲۴۷۶۸۱ نفر (۶٫۷ درصد جمعیت استان) و جمعیت مرکز این شهرستان ۱۶۲۲۷۵ نفر برآورد شده است. جمعیت شهری این شهرستان ۱۶۳۸۵۹ نفر و جمعیت روستایی آن ۸۳۸۲۲ نفر و تعداد خانوار آن ۷۰۵۴۶ خانوار است.
اقلیم و آب و هوا
شهرستان مراغه از دو قسمت مجزا تشکیل شده است. بخش شمالی که شامل دامنههای جنوبی ارتفاعات سهند میباشد، به صورت کوهستانی و ناهموار بوده و بخش مرکزی و جنوبی شهرستان، به صورت دشت و جلگه میباشد. توده کوهستانی سهند از مهمترین عوارض توپوگرافیک شهرستان محسوب میشود که دامنههای جنوبی این کوهستان پیکربندی بخش عمدهای از شهرستان را تشکیل میدهد. شیب عمومی زمین در این شهرستان از شمال به جنوب است و سه رودخانه لیلانچای، مردقچای، صوفیچای از رودخانههای مهم تأمینکننده آب کشاورزی شهرستان میباشند. شهرستان مراغه از لحاظ وضع آب و هوا معتدل (متمایل به سردی) و نسبتا مرطوب است و هوای قسمتهای جلگه و کنار دریاچه گرمسیر و در قسمتهای کوهستانی معتدل میباشد. هوای بخش سراجو به طور کلی معتدل و در سایر بخشها در قسمتی سرد و در قسمتی معتدل میباشد.
وضعیت اقتصادی
شهرستان مراغه به دلیل قابلیتهای فراوان توسعه و به دلیل تأثیراتی که در حوزه منطقهای جنوب غرب استان دارد از جمعیت پذیری بالایی برخوردار است. فعالیت غالب صنعتی در این شهرستان بر صنایع تبدیلی کشاورزی و دامی استوار است و سایر فعالیتهای صنعتی اهمیت کمتری در اقتصاد شهرستان دارند. از ۲۰ معدن فعال شهرستان مراغه ۸ نوع ماده معدنی استخراج می شود که مهمترین آنها زغال سنگ، سنگ آهک، خاک نسوز و مرمر می باشند که به دلیل کمبود واحدهای فرآوری مواد معدنی و صنایع پائین دستی، بخش اعظم این مواد معدنی به صورت خام از شهرستان خارج می شود. وجود تولیدات کشاورزی و دامی، رتبه اول تولید عسل در استان، شبکه حمل و نقل ریلی، هوایی و زمینی، رشد بازرگانی خارجی با محوریت صدور محصولات کشاورزی (خشکبار) را فراهم آورده است به طوری که ۵۴ درصد انواع خشکبار استان از این شهرستان صادر می شود. با توجه به موارد فوق اولویت سرمایهگذاری این شهرستان در بخش کشاورزی میباشد و سرمایهگذاری در بخشهای خدماتی، گردشگری و صنعت و معدن در اولویتهای بعدی و در راستای حمایت از بخش کشاورزی قرار میگیرند.
نقاط تاریخی و دیدنی
گنبد سرخ، برج مدور، گنبد کبود (هر سه مربوط به دوره سلجوقی)، گنبد غفاریه (مربوط به دوره ایلخانی، معبد مهر مراغه (در فاصله حدود ۵ کیلومتری جنوب مراغه و قدیمیترین بنای استان)، مقبره آقالار (موزه سنگنگارهها)، مقبره اوحدی مراغهای (از شاعران قرن هشتم)، کلیسای هوانس (تنها کلیسای باقیمانده از مسیحیان مربوط به دوره ایلخانی)، رصدخانه مراغه (نخستین رصدخانه مجهز قبل از کشف دوربین واقع در غرب شهر مراغه)، غار کبوتر
وضعیت سازمانی و تشکیلاتی اداره ثبت احوال : مراغه
۱- سال تأسیس اداره: ۱۳۰۷
ج) مشخصات اسناد : (مراغه)
۱- مشخصات اولین سند موجود در بایگانی :
تاریخ صدور : ۱۴/۱/۱۳۰۷
نام : حاج میرزا عیسی خان
نام خانوادگی : فتوحی
نام پدر : حاج میرزا محمدخان
اعلام کننده : خودش
شماره شناسنامه : ۱
شغل صاحب سند و اعلام کننده : رئیس اداره معارف مراغه
آدرس :
مراغه – خیابان پاسداران – خیابان دارائی سابق
تلفن :
۰۴۱۳۷۲۲۲۱۰۰
فاکس:
۰۴۱۳۷۲۲۲۱۰۰
کدپستی:
۵۵۱۶۷۸۶۹۷۹
آدرس : میدان ساعت – کوچه حاج هاشم – اداره کل ثبت احوال آذربایجان شرقی
تلفن: ۴-۳۵۲۶۱۷۴۱ (۰۴۱)
کدپستی: ۵۱۳۳۹۸۳۴۴۱
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه مشکل سربازی را با مشورت ستاد کل نیروهای مسلح و فرماندهان در شورای عالی امنیت ملی مطرح خواهم کرد گفت: در طرح سربازی حرفه ای، نظام سربازی اجباری کنار رفته و نظام داوطلبی جایگزین خواهد شد.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه مشکل سربازی را با مشورت ستاد کل نیروهای مسلح و فرماندهان در شورای عالی امنیت ملی مطرح خواهم کرد گفت: در طرح سربازی حرفه ای، نظام سربازی اجباری کنار رفته و نظام داوطلبی جایگزین خواهد شد.
ˈمحسن رضاییˈ شامگاه شنبه در پاسخ به سووالات دانشجویان دانشگاه مراغه گفت: تصمیم گیری درباره مسایل هسته ای و مذاکره با آمریکا در اختیار رهبر معظم انقلاب است.
وی افزود: سیاست های کلی نظام بر عهده رهبر معظم انقلاب بوده و معظم له تنها تصمیم گیرنده در این گونه مسایل هستند.
وی در پاسخ به پرسشی درباره احتمال کناره گیری به نفع نامزدی دیگر اظهارکرد: اکنون نوبت دیگران است که به نفع ملت ایران کنار بروند.
استان مراغه
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در جواب سووالی درباره برنامه خود در زمینه اشتغال دانش آموختگان بیکار گفت: در دولت آینده کاری خواهیم کرد که در یک سال تا شش ماه مانده به اتمام تحصیلات دانشجویان، آنان از شغل و اشتغال خود مطمئن شوند.
رضایی در پاسخ به پرسشی در مورد مواضع خود در قبال نامه برخی افراد به رهبری در مورد رد صلاحیت هاشمی، اضافه کرد: با توجه به اینکه آقای هاشمی در این خصوص با صبر و حوصله برخورد کردند، به مصلحت نیست کسی نسبت به این موضوع دست به تخریب بزند.
وی گفت: به قانون باید احترام گذاشت و اگر قانون در کشور تثبیت شده و از قانون شکنی خودداری شود و قانون را فدای اشخاص نکنیم، آینده خوبی برای کشور متصور است.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به سوال دیگری در مورد فضای سیاسی و فرهنگی کشور اظهارکرد: در بعد فرهنگی مخالف امنیتی کردن فضا هستم و فشارهای سیاسی را مانعی برای پیشرفت در عرصه فرهنگی می بینم.
رضایی در پاسخ به پرسشی در مورد لزوم احترام به فرهنگ، زبان و گویش های اقوام در کشور خاطرنشان کرد: فرهنگ ایران زمین به صورت وحدت در حال تکثر بوده و کسانی که بخواهند فرهنگ قومی را فدای فرهنگ ملی یا فرهنگ ملی را فدای فرهنگ قومی کنند، به وحدت ملی ضربه می زنند.
وی ادامه داد: زمینه را برای تدریس زبان و ادبیات اقوام مختلف کشور در دبیرستان ها و دانشگاه ها با اجرا و عملیاتی کردن اصل 15 و 9 قانون اساسی فراهم خواهیم کرد.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به سوالی درباره راهکار خود برای رفع تحریم ها گفت: تحریم ها ظلم غیرقابل قبولی در قبال ملت ایران بوده و باید در آینده، مذاکرات را به نحوی اداره کنیم که تحریم را با حفظ اصول، ارزش ها و منافع ملی کاهش دهیم.
رضایی در پاسخ به سوال دیگری درباره اینکه ˈشما به طرح فدرالیسم اقتصادی که در جریان انتخابات گذشته مطرح کرده بودید، پایبندید؟ˈ افزود: بنده معتقد به فدرالیسم اقتصادی هستم و باید ایالت های اقتصادی در ایران شکل بگیرد.
وی ادامه داد: امنیت و سیاست خارجی در کشور ما صاحب داشته اما اقتصاد هنوز متولی و صاحب ندارد.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: آذربایجان منطقه ای بزرگ بوده و می توان تقسیمات اداری و ساختار اداری را بر اساس تجارب در این منطقه تغییر داد.
رضایی با اشاره به موضوع ازدواج جوانان اظهارکرد: وقتی 30 درصد طلاق ها در سه سال اول ازدواج صورت می گیرد باید به فکر زمینه های پایدار کردن ازدواج از جمله اشتغال، مسکن و آموزش مهارت های زندگی باشیم.
وی در پاسخ به سووالی در مورد امکان استان شدن مراغه یادآوری کرد: آذربایجان استعداد تقسیمات کشوری جدیدی را داشته به ویژه مراغه که تقدم تاریخی زیادی از جمله در زمینه نجوم و پایتخت شدن این شهر در گذشته دارد، به احتمال قوی این منطقه را به استان تبدیل می کنیم.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به سووالی در مورد طرحی برای حرفه ای کردن خدمت سربازی گفت: مشکل سربازی و اجرای این طرح را با مشورت ستاد نیروهای مسلح و فرماندهان در شورای امنیت ملی مطرح خواهم کرد و در این طرح نظام سربازی اجباری کنار رفته و نظام داوطلبی جایگزین خواهد شد.
رضایی افزود: در این طرح افراد داوطلب آموزش خواهند بود و به آن ها حقوق پرداخت خواهد شد.
وی در جواب به سووالی در مورد پرداخت نقدی یارانه ها اظهارکرد: با پرداخت نقدی یارانه ها به صورت تورم زا مخالف هستم زیرا اگر پولی که به مردم داده می شود تا صرف مصرف و خرید شود، تورم زا بوده و اگر صرف تولید شود، موجب اشتغال خواهد شد.
رضایی ادامه داد: نمی خواهیم تعهدات دولت قبلی را نقض کنیم چون اگر این اتفاق بیفتد دولت های بعدی نیز تعهدات دولت قبل از خود را عمل نخواهد کرد.
وی گفت: در دولت من، یارانه ها در مرحله اول به صورت 450 هزار ریال به صورت نقدی و 650 هزار ریال نیز به صورت درآمدی برای تولید و در مجموع یک میلیون و 100 هزار ریال برای هر ایرانی تخصیص خواهد یافت.
نامزد انتخابات ریاست جمهوری ادامه داد: در صورت انتخابم به رییس جمهوری، به 100 درصد قول هایم عمل می کنم چرا که برای اجرای طرح هایم بیش از 15 سال کار کارشناسی انجام داده ام.
رضایی در جواب به پرسشی درباره توسعه مراکز دانشگاهی افزود: زمینه ارتباط بیشتر دانشگاه با صنعت، زندگی، کشاورزی، خدمات و حوزه سلامت را ایجاد خواهم کرد.
وی اظهار کرد: وجود 140 تا 150 واحد محفوظات برای دانشجویان مضر بوده و باید دروس غیر ضروری حذف و به حداقل رسیده و موثرترین واحدهای درسی حفظ شود.
نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به پرسشی درباره خشک شدن دریاچه ارومیه و برخورد با معترضان در شهرهای تبریز و ارومیه در سال 91 گفت: بنده معتقدم 10 تا 12 درصد از عوامل خشک شدن این دریاچه مربوط به ایجاد بدون مطالعه سدهاست.
رضایی اضافه کرد: 25 درصد از عوامل خشکی این دریاچه نیز مربوط به توسعه کشاورزی در این منطقه در 15 سال اخیر است.
وی با اشاره به طرح خود در این زمینه گفت: سرعت دهی در احداث کانال آب از رود ارس و دو کانال آب رسانی از رودخانه زاب به دریاچه ارومیه می تواند مشکل این دریاچه را در طی چهار سال حل کند.
رضایی در پاسخ به سوالی در مورد اعطا نکردن کمک به کشورهای دیگر افزود: باید کشورهایی که به آنها کمک می شود طوری اداره شوند که رونق اقتصادی یافته و در صورت کمک یک ریال، بتوان یک ریال نیز از آن کشور دریافت کرد.
توزیع سنی جمعیت شهرستان مراغه در سال 1385
شهر
روستا
جمعیت کل
استان مراغه
گروه سنی
مرد
زن
کل
مرد
زن
کل
مرد
زن
کل
4- 0
5108
4674
9782
3581
3394
6975
8689
8068
16757
9- 5
5284
4914
10198
3359
3165
6524
8643
8079
16722
14-10
6329
6056
12385
4166
استان مراغه
3983
8149
10495
10039
20534
19-15
9866
9218
19084
6453
5246
11699
16319
14464
30783
24-20
9426
9742
19168
7586
4771
12357
17012
14513
31525
29-25
7365
7586
14951
4254
4060
8314
11619
11646
23265
34-30
5902
6155
12057
3114
3209
6323
9016
9364
18380
39-35
5633
5754
11387
2513
2493
5006
8146
8247
16393
44-40
4895
4992
9887
2009
1927
3936
6904
6919
13823
49-45
4480
4134
8614
1651
1751
3402
6131
5885
12016
54-50
3298
3124
6422
1325
1474
2799
4623
4598
9221
59-55
2200
2278
4478
964
1097
2061
3164
3375
6539
64-60
1889
1937
3826
985
999
1984
2874
2936
5810
69-65
1541
1624
3165
883
818
1701
2424
2442
4866
74-70
1411
1402
2813
759
643
1402
2170
2045
4215
79-75
884
885
1769
551
376
927
1435
1261
2696
84-80
552
547
1099
293
212
505
845
759
1604
89 – 85
117
159
276
36
52
88
153
211
364
94 – 90
31
32
63
15
16
31
46
48
94
99 – 95
18
16
34
10
5
15
28
21
49
100 +
11
17
28
11
7
18
22
24
46
جمعیت کل
76240
75246
151486
44518
39698
84216
120758
114944
235702
برچسب ها :
جÙ
عÛت استاÙØ¯Ø§Ø±Û Ø³Ø±Ø´Ù
Ø§Ø±Û Ø³Ø§Ù 90-95
5.8K
مراغه دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان ویژه مراغه است. این شهر در کنار رودخانهٔ صوفیچای در دامنهٔ جنوبی کوه سهند و…
مراغه دومین شهر بزرگ استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان ویژه مراغه است. این شهر در کنار رودخانهٔ صوفیچای در دامنهٔ جنوبی کوه سهند و در ۱۳۵ کیلومتری جنوب مرکز استان واقع شدهاست. در سال ۸۷ خورشیدی طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی سهند مراغه در این منطقه به تصویب دولت رسید، و در تاریخ 97/03/13 دولت دستور فعال سازی و عملیاتی نمودن این منطقه را صادر کرد.
مراغه که به باغ شهر ایران و پایتخت نجوم ایران شهرت دارد جزو ده شهر تاریخی ایران میباشد. سالانه گردشگران خارجی و ایرانی زیادی از مراغه دیدن میکنند. مراغه با فضای سبز و باغهای متعدد در داخل شهر همچنین رودخانه زیبای صوفی چای که از مرکز شهر میگذرد یکی از مهمترین مراکز توریستی و گردشگری در استان آذربایجان شرقی بحساب میآید، خیابانهای مشجر و درختان سر به فلک کشیده زیبایی خاصی به خیابانهای مراغه بخشیدهاست.
مراغه همچنین دومین کهن شهر آذربایجان بعد از ارومیه میباشد این شهر از دوران قبل از اسلام آباد بودهاست اما قرنهای ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است؛ زمانی که پایتخت سلسلههای متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بودهاست و در نهایت مرکز حکومت ایلخانی قرار داده شد. مراغه به لحاظ بافت غنی تاریخی و فرهنگی، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی، جزء ۱۰ شهر برتر کشور محسوب میشود.
رصد خانه مراغه که در دوران خواجه نصیر بنا شده از جمله آثار تاریخی برجسته مراغه و ایران است که بیش از ۴۰۰۰۰۰جلد کتاب در آن موجود بودهاست و بزرگترین دانشمندان اسلامی سراسر جهان اسلام در آن گرد هم آمده بودند.
مراغه با دارابودن ۲۶ کیلومتر مربع مساحت (سال ۱۳۹۴ خورشیدی) و ۱۷۵۲۵۵نفر جمعیت شهری که بدون احتساب بخشها و روستاهای حومه آن این میباشد (سال ۱۳۹۵ خورشیدی)، دومین شهر بزرگ پس از تبریز و دومین شهر پرجمعیت استان پس از تبریز بهشمار میرود.
استان مراغه
واژهٔ مراغه، از حدود قرن دوم هجری رایج شدهاست. به گفته مورخان، این شهر با نامهایی همچون افراهرود (احمد بلاذری)، افرازهروح (معجمالبلدان)، افراهروذ (احمد بن یعقوبی)، افرازهرود (یاقوت حموی)، افرازهارود (بارتولد)، امدادهارود، مراوا یا ماراوا (کسروی) و ماراغا (ویلسون، سیاح انگلیسی) شناخته میشدهاست.
در مورد وجه تسمیه نام مراغه نظریات زیر مطرح شدهاست:
این شهر از دوران قبل از اسلامآباد بودهاست اما قرنهای ۱۲ تا ۱۴ میلادی دوران رشد و شکوفایی آن است؛ زمانی که پایتخت سلسلههای متعدد محلی از جمله احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بودهاست و در نهایت مرکز حکومت ایلخانی قرار داده شد.
دیاکونوف با استفاده از مندرجات الواح آشوری از وجود یک پادشاهی نیمهمستقل به نام «اوئیشدیش» یا «ویشدیش» در سدهٔ هشتم قبل از میلاد در حدود ناحیهٔ مراغهٔ کنونی و در جوار قلمرو دولت ماننا و تحت نفوذ آن خبر دادهاست. اما هیچ نشانهای از قرارگاه و مرکز این دولت محلی باستانی در دست نیست.
در سال ۳۶ پیش از میلاد، مارک آنتونی، سردار روم پایتخت آتروپاتکان، شهری به نام «فراعته» یا «فراسپا» را که دارای استحکامات تدافعی خوبی بودهاست محاصره کرده بودهاست که در نهایت مغلوب مقاومت آتروپاتها و پارتیان شد و عقبنشینی کرد. شهر نامبرده به احتمال زیاد مراغه کنونی بودهاست.
در سال ۲۲ هجری قمری ناحیه مراغه در پی حمله اعراب به تصرف ایشان درآمد.
محمد افشین در سال ۲۸۰ هجری قمری پس از غلبه بر حاکم مراغه، عبدالله بن حسین همدانی، مراغه را به عنوان پایتخت حکومتش برگزید.
مغولان در ماه صفر سال ۶۱۸ هجری قمری عزم تسخیر مراغه کردند. پس از یک هفته درگیری، مراغه به تصرف آنان درآمد، پس از خونریزی بسیار غارت و سوزاندن بقایا خارج شدند.
در سال ۶۲۲ هجری قمری جلالالدین خوارزمشاه بدون مقاومت مهمی مراغه را تصرف کرد. در این زمان قسمتی از ویرانیهای حمله مغول ترمیم شد.
پس از رفتن سلطان جلالالدین از آذربایجان، در اواخر سال ۶۲۸ هجری قمری قشون مغول دوباره مراغه را تصرف کردند.
در قرن هشتم هجری که ایلخانان ضعیف شدند، حکومت به دست فئودالهای مغول، چوپانیان و جلایریان افتاد.
در اوایل این دوره، مراغه جزء ده شهر بزرگ و پرجمعیت ایران بودهاست که شهرهای بناب، عجبشیر، ملکان، هشترود، میاندوآب (مرحمت آباد)، مهاباد (ساوج بلاغ)، آذرشهر (دهخوارگان)، شاهیندژ و قرهآغاج (چاراویماق) از توابع آن بودهاند. در این دوره اولین کارخانه اسلحهسازی ایران در مراغه دایر شدهاست.
مردم مراغه به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند. همچنین زبان ارمنی در بین مسیحیان ساکن رواج دارد.
حمدالله مستوفی در ۷۴۰ قمری در کتابش، نزهةالقلوب، زبان مردم شهر مراغه را «پهلوی مغیر» یا «پهلوی معرّب» نامیده که منظور همان زبان آذری است. اولیاء چلبی درنیمه دوم قرن یازدهم هجری نیز میگوید که «اکثر زنان مراغه به زبان پهلوی گفتگو میکنند»
دکتر محمدامین ریاحی خویی در رابطه با این سخن اولیاء چلبی میگوید: سخن او دربارهٔ زنان مراغه، فصل رسالهٔ انارجانی را «تواظعات اناث تبریز» به زبان کهن یاد میآورد و معلوم میشود که خانه نشینی زنان و دوری آنها از اجتماع و بینیازی آنها از گفتگوهای دیوانی و بازاری سبب شده که طبعاً دگرگشتهای زبان در محاورات آنها کمتر و دیرتر اثر بگزارد.
زبان ترکی با ورود سلجوقیان به آذربایجان و در دورههای بعد، حکومت قرهقویونلوها و آققویونلوها گسترش یافت و در زمان صفویه که زبان دربار ترکی بود به بالاترین پایگاه خود در آذربایجان رسید و زبان همگانی شد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم مراغه مسلمان و دارای مذهب شیعه هستند. اقلیتی از سایر ادیان از قبیل چند خانوادهٔ ارمنی نیز در آن ساکن هستند.
در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت انتخاب شده بود از آنجا که مادر هلاکو مسیحی بود، مسیحیان از امتیازات خاصی برخوردار بودند؛ رومیان، ارامنه و نسطوریان از اطراف و اکناف در این شهرگرد آمدند و کلیساهای متعدد ساخته شد. در آن زمان خلیفهٔ ارامنه در این شهر سکونت داشتهاست.
غازان در زمان حکومتش فرمان قبول اسلام و تخریب کلیساها، معابد یهود و بودایی و آتشکدههای زرتشتی را صادر میکند. این فرمان در مراغه نیز به شدت تعقیب میشود و به مرور زمان از تعداد ارامنه در این منطقه کاسته میشود.
در ادوار گذشته و در اثر حملات کردها و همزمان با مهاجرت بزرگ ارامنه ایران در سال ۱۸۲۸ میلادی تعداد ۷۰۰ خانوار ارمنی از این شهر و روستاهای اطراف به قفقاز مهاجرت کردند و تعداد زیادی از دهات ارمنینشین خالی از سکنه شد. اینان در دهکدهای که در قرهباغ ایجاد و به مناسبت خاستگاهشان مراغه نامگذاری شده بود ساکن شدند.
بعد از وقایع شهریور ماه سال ۱۳۲۰ و وقایع سال ۱۳۲۴ نیز تعداد زیادی از ارامنه به اتحاد جماهیر شوروی مهاجرت کردند.
طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ برآورد جمعیت مراغه در نقاط شهری، برابر ۱۶۳۸۵۹ نفر، با۱۲۵۲۸۳ مرد و ۱۲۲۳۹۸ زن بودهاست.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ حمعیت شهر مراغه به بیش از ۱۷۵ هزار نفر افزایش یافتهاست.
مراغه در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی، در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند قرار گرفته و از شمال به شهرستان تبریز، از شرق به شهرستان هشترود، از جنوب به شهرستان میاندوآب و از غرب به دریاچه ارومیه محدود است.
آب و هوای مراغه معتدل متمایل به سرد و نسبتاً مرطوب است. بیشینهٔ دمای این شهر در تابستانها حدود ۳۵ درجهٔ سانتیگراد بالای صفر و کمینهٔ آن در زمستانها حدود ۲۰ درجه سانتیگراد زیر صفر است؛ همچنین میزان بارش سالانه در مراغه حدود ۳۳۰ میلیمتر و ایام یخبندان آن، حدود ۱۱۴ روز در سال است. بهجهت قرارگرفتن این شهر در دامنهٔ جنوبی سهند، رودخانههایی نظیر صوفیچای و مردقچای که از این کوهستان سرچشمه میگیرند، از داخل مراغه عبور کرده و در رونق و آبادانی شهر تأثیر بهسزایی داشتهاند.
بارش برف در این شهر معمولاً از دی ماه شروع و تا اواسط اسفند ماه ادامه دارد. بارش بارانهای بهاری که در اصطلاح محلی به «نِیسان» مشهور است از اوایل فروردین ماه شروع شده و تا اواسط اردیبهشت ماه، ادامه مییابد.
بهطور کلی شهرستان مراغه متشکل از دو ناحیهٔ کوهستانی و جلگهای است که از شمال به جنوب و از شرق به غرب تا سواحل دریاچه ارومیه و جلگه میاندوآب از ارتفاع کوهها کاسته میشود.
ارتفاعات سهند در شمال، مندیلبسر و سرگونی در جنوب شرقی، قوزلجه در شمال غربی و قرهقشون در جنوب غربی از ارتفاعات مهم اطراف این شهر هستند.
در میانهٔ قرن ۱۹ میلادی لایههایی فسیلی در خاک مراغه کشف شد؛ اولین بار در سال ۱۸۴۰ یک مأمور شوروی به نام «خانیکوف» که به عنوان کنسول دولت روس در تبریز مقیم بود مقادیری استخوان و فسیل کشف کرد. از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ تیمی مشترک از موزه تاریخ طبیعی لس آنجلس و موزه ملی تاریخ طبیعی آمریکا اقدام به حفاری و مطالعه در منطقه کردند. قدمت این لایهها ۱۱ تا ۵ میلیون سال پیش (اواخر میوسن تا اوایل پلیوسن) دانسته شدهاست.
در گذشته محققان و کارشناسان مختلفی از کشورهای اتریش، انگلیس، آمریکا، فرانسه و در سالهای اخیر از کشورهای فنلاند، چین و ژاپن مطالعاتی بر روی فسیلهای منطقه انجام دادهاند.
این منطقه با فسیلهایی به قدمت هفت میلیون سال به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران شناخته میشود.
مراغه شهری زیباست که در امتداد یک دره سرسبز کشیده شدهاست که آن را کوهها و تپهماهورهایی چند احاطه کردهاند.
مراغه به لحاظ بافت غنی تاریخی و فرهنگی، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی، جزء ۱۰ شهر برتر کشور محسوب میشود.
این پنج بنای متعلق به قرنهای ۶ تا ۸ هجری، برجستهترین بقاع واقع در این شهر هستند:
معبد مهر که باید آن را در ردیف یکی از نخستین سکونتگاهها و معابد بشر پیش از تاریخ محسوب کرد از تاریخ ناگفته مراغه حکایت دارد. این معبد در زیر یک گورستان تاریخی قرار داردو با خاکبرداری، بخشهایی از آن، خود را نمایان کرده، اما همچنان بخش عمدهای ازآن در زیر خاک قرار دارد.
پس از انتخاب مراغه به عنوان پایتخت از سوی هلاکو، به تقاضای خواجه نصیرالدین طوسی موجبات ایجاد رصدخانهای بر تپهای در شمال غرب شهر فراهم شد. خواجه اقدام به تأسیس این رصدخانه کرد و زیج ایلخانی را در این رصدخانه تدوین نمود. همچنین دانشمندانی را از اطراف و اکناف به مراغه دعوت کرد و با همکاری آنان مرکزی علمی تشکیل داد.
مقبرهٔ رکنالدین ابوالحسن مراغی در باغی متعلق به فرقهای از اهل حق مراغه قرار دارد. این مقبره در سال ۱۳۵۲ تجدید بنا شد، این عملیات شامل ساخت گنبدی از بتون آرمه (سنگ مقبره قبلی به موزهٔ آرامگاه منتقل شدهاست)، محوطهسازی و ساخت کتابخانه بود.
استان مراغه
در جوار این آرامگاه، مقبرهٔ دیگری متعلق به پیری به نام سرخوش بیگ وجود دارد که در همزمان با اوحدی میزیستهاست. این مقبره مورد احترام و زیارتگاه دستهای از مریدان علی بن ابیطالب به نام گورانها میباشد.
مراغه شهری که روزگاری مرکز اسکان تمدنهای بزرگ انسانی بوده و اکنون فراموش شده میراث داران ایشان است. برای آشنایی با تاریخ مراغه نمیتوان از آثار بسیار کهن مهرابههای مراغه به سادگی گذشت. مهرابهها نیایشگاههای مهرپرستان در دنیای باستان بودهاست. مهرپرستی دینی ایرانی بوده که پرستش خورشید از اجزای اصلی آن بهشمار میرفتهاست. دینی که از ایران در دورهای نیز به اروپای غربی رخنه کرد. اما اکنون از مهرابههای کهن در این شهر تنها معبد مهرو معابد (غارهای) اطراف رصدخانه مراغه به یادگار ماندهاست و بس. گرچه اکنون از معبد مهرجز نامی و نشانی دیگر چیزی باقی نمانده؛ اما کماکان نشان از تاریخچه بسیار غنی این سرزمین تاریخی دارد. مهر یا میترا خدایی بوده که پرستش او در غرب تا شمال انگلستان و در شرق تا هند، هزاران سال رواج داشتهاست و هنوز هم مورد احترام زرتشتیان است. پیروان مهر او را فرشته مهر و دوستی و عهد و پیمان و مظهر فروغ و روشنایی میپنداشتهاند. آنها بر این عقیده بودند که مهر در غاری متولد شدهاست از اینرو هر جا غاری مییافتند، در آن به پرستش و نیایش مهر میپرداختند و آن مکان را «مهرابه» میگفتند.
قلعه قیزلار قلعهسی مربوط به هزاره ۱- دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان مراغه، بخش مرکزی، روستای قره ناز واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۲۰۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
از دیگر آثار تاریخی شهر مراغه میتوان تپه قلعه جمالآباد و محوطه سئودلیقلعه را نام برد.
کوه سهند قلهٔ جام و سهند، که به ترتیب دومین و سومین قلل بلند سهند میباشند در ۴۰ کیلومتری شمال مراغه قرار گرفتهاست؛ که سالانه عده زیادی برای فتح این قلل زیبا راهی مراغه میشوند
در اطراف شهر مراغه و در مناطق روستایی آبهای گرم و سرد معدنی وجود دارند که مشهورترین آنها بدین شرحاند:
شور سو چایباغی (آب شور) این چشمه در حدود ۵/۷ کیلومتری جنوب مراغه و درنزدیکی دهکدهٔ زیبای چایباغی واقع شدهاست در این ناحیه درهای شرقی – غربی وجود دارد و رودخانه چکان پس از عبور از روستاهای تازه کند سفلی و علیا خود را به جوار شور سو رسانده و به طرف مغرب جریان مییابد. چشمهٔ آب معدنی شور در قسمت شمالی و کمی بالاتر از رودخانه قرار گرفتهاست. آب و گاز از قسمت شمالی این حوضچه خارج میشود و در قسمت غربی حوضچه مجرایی وجود دارد که زیادی آب حوضچه از آن خارج میشود وبر رودخانه میریزد. آبده این چشمه در حدود دو لیتر در ثانیهاست در آب این چشمه گاز کربنیک به مقدار فراوان یافت میشود و چون آب حوضچه را به هم بز نند در اثر گاز کربنیک سفید رنگ بهنظر میرسد. در چند متری شرقی چشمه آب شور مظهر وجود دارد و آب و گاز از شکاف سنگ خارج و مستقیماً بر رودخانه جریان مییابد؛ و این آب در ردیف آبهای معدنی بیکربناته کلسیک و منیزین گازدار و آهن دار سرد است. آب این چشمه معدنی، بهطور معجزه آسایی، درمان بیشتر بیماریهای پوستی از جمله حساسیتهای مخملی و… بیماریهای رماتیسم، زانو درد، همچنین آرام بخش بسیاری ار بیماریهای روانی و افسردگی محسوب میشود و بلاک ایوب فارابی اصل زیباییهای مراغه
چشمههای آب معدنی از موهبتها و پدیدههای طبیعی است که میتوان از آنها در زمینه درمان جسم و از فضاهای طبیعی پیرامون آنها برای سلامت روان استفاده کرد.
آب این چشمهها از لابه لای صخرههای سنگی این دره و از کف رودخانه با فشار خارج شده و به رودخانه مردق چای میریزد و از دیرباز ساکنان منطقه از این آبها برای درمان بعضی بیماریها به ویژه پوستی استفاده میکنند.
هماکنون شهرت درمانی این آبها از منطقه مراغه فراتر رفته و گردشگران و علاقهمندان به طب سنتی، از آن استقبال زیادی میکنند بهطوریکه روز به روز بر اهمیت و ارزش آن در بین گردشگران افزوده میشود.
دره گشایش در حد فاصل روستاهای گشایش و امیر واقع شده و کوههای سر به فلک کشیده صخرهای، آن را به آغوش کشیدهاند.
طول این دره حدود شش کیلومتر بوده و رودخانه خروشان، چشمههای معدنی و مناظر بکر طبیعی و دیدنی، آذین بخش طول مسیر این دره است.
وجود باغات و مزارع سرسبز پوشیده از درختان میوه در ابتدا و انتهای دره گشایش منظرهای دیدنی را برای گردشگران به تصویر میکشد و از دیرباز تاکنون این دره در بهار و تابستان با دامنی گسترده از گلهای رنگارنگ، صدای چهچهه پرندگان وحشی و بوی علوفههای معطر از علاقهمندان به طبیعت استقبال میکند.
دره گشایش مراغه را میتوان نگینی بر نقاشی نگارنده طبیعت در این منطقه دانست و از دیدن مناظر طبیعی آن به عظمت خالق هستی پی برد.
چشمه ای نشأت گرفته از باغ های زیبای مراغه که اکنون در محدوده شهری واقع شده است. جاده دسترسی به این چشمه در شهرمراغه، در كمربندی شمالی، پائین تر از میدان استاد كریمی، كوی الهیه واقع است که بعد از طی مسافتی حدود 900 متر با اتومبیل و 80 متر پیاده روی، چشمه ای را مشاهده می کنید كه دمای آن 7 درجه ی سانتی گراد است و درون آب آن هیچگونه موجود زنده (تكسلولی، جلبك و …) و میكروسكوپی به چشم نمیخورد و در محل خروج آب نیز هیچ گیاه و جلبكی وجود ندارد. آب این چشمه برای از بین بردن سنگ کیسه صفرا مفید است.
شهرستان مراغه با دارا بودن آب وهوای عالی و پتانسیلهای ورزشی فراوان، در زمره بهترین شهرهای ایران برای برگزاری اردوهای باشگاهی و تیمهای ملی میباشد این شهرستان با همت مردم و مسئولین شهرداری و اداره ورزش و جوانان توانسته در سالهای اخیر با ایجاد مراکز ورزشی همچون پیست قایقرانی آبهای خروشان، پیست کانوپولو، پیست باشگاه اسب سواری ایلخی مراغه، ایجاد استخرهای شنا و سالنهای سرپوشیده و همچنین ساخت ورزشگاه ۵هزار نفری مراغه (در حال ساخت) و برگزاری انواع مسابقات آزاد تیراندازی با کمان کشور مسابقات تنیس روی میز استان آذربایجان شرقی و… بستر مناسبی را برای میزبانی هرچه بهتر مسابقات در سطح منطقهای، کشوری و جهانی و آرامش خاطری را برای برگزاری اردوهای تیمهای باشگاهی و ملی ایجاد کند.
شهردار مراغه در گفتگو با پایگاه اطلاعرسانی رصد مراغه: شهرستان ویژه مراغه آماده پذیرایی از تیمهایی سایر استانها و آماده برگزاری تورنمنتهای چند جانبه بینالمللی با کشورهای همسایه میباشد و در تلاش هستیم تا در ماههای آینده شاهد برگزاری مسابقات جهانی و بینالمللی در مراغه باشیم.
همانطور که اشاره شد، مراغه مدتها مرکز تجمع علما و دانشمندان بودهاست. حضور دانشمندان بزرگ در مراغه نشان از آن دارد که این شهر در زمان سلجوقیان به ویژه قرن ششم هجری موقعیت علمی ویژهای داشتهاست. از جمله شخصیتهای نامدار علمی که در این شهر اقامت داشتهاند میتوان دانشمندانی چون شیخ شهاب الدین سهروردی، مجدالدین جیلی، امام فخر رازی، سموئل بن یحیی بن عباس مغربی، ابن عبری و مجدالدین محمد ابن خلیفه بن سیواسی رومی را یاد کرد.
نخستین مدرسه به سبک نوین در مراغه در تاریخ ۱۲ شوال ۱۳۲۴ هجری قمری با نام «مدرسه سعدیه» تأسیس شد. محمدعلی خویی معروف به ضیاءالحکما، یکی از خیرین ساکن مراغه بانی این مدرسه بود.
ترکیب مشاغل و توزیع منابع درآمد در شهرستان مراغه در مجموع نشان میدهد این شهرستان در قالب فعالیتهای اقتصادی یک مرکز کشاورزی محسوب میشود. عمده فعالیتهای صنعتی تولید محصولاتی از قبیل کشمش، خشکبار، عسل، مواد لبنی، پوست، فرش و سایر مواد غذایی است لذا میتوان نتیجه گرفت که فعالیتهای صنعتی نیز وابسته به فعالیتهای کشاورزی است.
تولید میوه این شهر سالانه ۲۳۷ هزار تن انواعی از جمله سیب، انگور، گردو، بادام و گوجه سبز است که محصول بیش از ۲۰ هزار هکتار باغ میوه اطراف این شهر است. حدود ۷۰ درصد از این تولیدات به صورت مستقیم یا به شکل فراوردههای کشاورزی به دیگر کشورها صادر میشود.
اطراف شهر مراغه پوشیده از باغهای انگور و سایر میوهها است که طرفین رودخانه صوفیچای و دره شمالی آن را پوشانیدهاند. باغات انگور مراغه از منظمترین تاکستانهای کشور محسوب میشوند و همهساله مقدار زیادی سبزه و کشمش حاصل از این باغها به خارج از کشور صادر میشود که به علت کیفیت عالی دارای موقعیت ویژهای در این بازارها است.
فعالیتهای عمده تولیدی و صنعتی در این شهر از جمله صنایع دستی، مواد غذایی، صنایع بزرگ صابونسازی مراغه، شیشهسازی و کارخانههای تولید شن و ماسه … میباشد. این شهر از لحاظ راههای ارتباطی زمینی ریلی و هوایی در جایگاه خوبی است و به دلیل ارزان بودن کارگر، زمین و در اختیار داشتن تمام امکانات طبیعی و بالقوه و همچنین آب و هوای بکر، جاذبه خوبی را برای سرمایهگذاران بخش صنعت فراهم نمودهاست.
ایستگاه مراغه که در مسیر راهآهن تهران-تبریز قرار دارد در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۳۵ افتتاح شدهاست. این ایستگاه از نوع تشکیلاتی است. طول این خط از تهران تا مراغه ۶۰۷ و از مراغه تا تبریز ۱۲۹ کیلومتر است.
ساختمان ایستگاه از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۶ احداث شدهاست. این ایستگاه از لحاظ درجهبندی، وضع بار و مسافرت و موقعیت جغرافیایی و نظامی بهطور کلی جزء ایستگاههای درجه یک کشور است که در آن تعمیرات اساسی و و مانور واگنها و لوکوموتیوها صورت میگیرد.
با توجه به موقعیت جغرافیایی شهرستان مراغه و امکانات راهآهن در حمل مواد نفتی، شرکت ملی نفت ایران در مجاورت ایستگاه راهآهن مراغه اقدام به احداث یک انبار مواد نفتی کردهاست و از این طریق مواد نفتی مناطق اطراف را تأمین میکند. همچنین یک انبار سیلو با ظرفیت حدود ۲۰۰۰۰ تن در نزدیکی ایستگاه ایجاد شدهاست.
فرودگاه سهند مراغه از فرودگاههای اقماری اداره کل فرودگاههای استان آذربایجانشرقی بوده و در باغ شهر مراغه قرار دارد، این فرودگاه در زمینی به مساحت ۴۲ هکتار در کنار پادگان امام رضا ارتش مراغه و در جاده مراغه _تبریز واقع شدهاست.
فرودگاه سهند مراغه تنها فرودگاه جنوب استان میباشد و پروازهای مراغه-تهران و بالعکس در آن دایر است.
مراغه از غرب و شرق و جنوب به دو شهر بناب و هشترود و ملکان متصل است که جادههای نسبتاً خوبی را برای عبور و مرور فراهم آورده است هم چنین پروژه تحقیقاتی راه توریستی برای اتصال مراغه از شمال به روستای کندوان تبریز نیز در دست مطالعه میباشد و همچنین جاده مراغه به هشترود نیز در حال دو باندهسازی و اتصال به آزادراه تبریز تهران می باشد.
با عضویت در شبکه چهارگوشه تجارت خود را حتی در کوچکترین شهرهای ایران گسترش دهید و برای کسب و کار خود مشتری های جدید بیابید ٬ تمامی این خدمات رایگان و بدون مدت می باشد.
چهارگوشه یک وب سایت با رویکرد شبکه اجتماعی در زمینه توریسم و گردشگری داخلی در. ایران می باشد. این سایت آماده همکاری در جهت توسعه کسب و کارهای مرتبط و غیر مرتبط با تمام شهر های ایران می باشد. شما می توانید با عضویت در شبکه یا تماس با ما به کسب و کار خود رونق بدهید.تیم توسعه چهارگوشه
برای تماس با ما میتوانید با یکی از روش های زیر تماس برقرار کنید:info@chargoshe.irinfo@dima.irنی نی سایت